rzuć-kamieniem-w-tłum-a-zawsze-trafisz-w-głupca
szkoda-poety-który-idzie-w tłum-tłum nie szuka-poezji-krok tłumu-nie jest rytmem-wiersza
cierpienie-jest-kamieniem-probierczym-naszej-własnej-wartoś
kto-z-was-jest-bez-grzechu-niech-pierwszy-rzuci-w-ą-kamieniem
prawo-gdy-nie-nic-z-boskiego-daru-jest-kamieniem-u-szyi
w-kobietę-nigdy-nie-ciskaj-kamieniem-chyba-że-jest-to-kamień-szlachetny
tłum-mechanik-do-panik
tępych-głów-rządzi-tłum
kamieniem-probierczym-modlitwy-jest-wydanie-swego-życia-określone-i-szczere-tym-którzy-nas-potrzebują
rozgniewany-tłum-jest-potworem-o-stu-głowach
próżnemu-łatwiej-wznieść ę-ponad-tłum
na szczęście-ludzie-to nie tylko-tłum-ale-i jednostki
człowiek-nie-może-tak-rzucać-kamieniem-żeby-nie-trafić-w-boga
to co przez-tłum-uznane-za złe-nie zawsze-kie-jest
tłum-ludzki-zawsze-kieruje-ę-emocjami-nigdy-rozsądkiem
tłum-krzyczy-jednymi-wielkimi-ustami-ale-tysiącem-łych
zwieść-ę-może-ągnący-ulicami-tłum-wódka-w ku-wypita-albo-zachód-słońca
tłum-jest-głównym-wrogiem-artyzmu-i-chwila-w-której-zapanuje-demokracja-będzie-wyrokiem-śmierci-dla-twórców
nakrapianych-myśli-tłum-w sensie-idealnych-w szklan-tylko-pomiędzy-mi-jesteś-ty-a tego-żadna-z nich-nie wyleje
jeśli-tyran-powie-że-trójkąt-jest-kołem-natychmiast-zbierze-ę-tłum-dobrowolnych-niewolników-którzy-zażądają-odpowiedniej-zmiany-w
dwie-są-bowiem-melancholije-jedna-jest-w-mocy-druga-ze-słaboś-pierwsza-jest-skrzydłami-ludzi-wysokich-druga-kamieniem-ludzi-topiących-ę
wszyscy-bezoręż-prorocy-ponosili-klęski-gdyż-tłum-łatwo-daje-sobie-coś-wmówić-i-przekonać-ę-do-jakiegoś-przedsięwzięcia-lecz-nie-potrafi
wielkie-nazwiska-uprawdopodobniają-największe-idiotyzmy-gdyż-tłum- naiwną-pewność-że wielcy-ludzie-bredzić-nie mogą
mała-pigułka-stół-operacyjny-a na nim-ja-wokół-mnie-tłum-kroplówka-robi-kap-kap-ten-płyn-wypełnia-mo-żyły-czu-coraz
jest-to-oczywiście-przeciwne-prawu-natury-jakkolwiek-określimy-aby-dziecko-rozkazywało-starcowi-aby-głupiec-władał-mędrcem-i-aby-garść-ludzi
ludzi-wszędzie-tłum-świąteczne-zamieszanie-tylko-śniegu-brak-wszystkim-cytatowiczom-życzę-wesołych-spokojnych-rodzinnych
mroźno-szkliste-oczy-rozgrzane-uczuciem-przy-mojej-zmarzniętej-twarzy-zimne-serca-płoną-nadzieją-pod-którą-topnieją-oszronione
trzeba-oderwać-ę-od-szumów-świata-i-wniknąć-w-samego-siebie-oto-jestem-moje-ramię-moja-dłoń-moje-palce-mój-paznokieć-cząstka-mojego
artysta-który-pragnie-poklasku-a-skarży-ę-na-łe-uznanie-tłumu-stoi-jeszcze-w-przedsionku-sztuki-nie-czuje-ę-jej-panem-który-łask-nie-żebrze
czemu-tak ę-dzieję-czemu-mo-ser-pustką-wieję-nic-nie czuję-jak w odrętwieniu-było-tak-dobrze-a znów-trwam-w oziębieniu