my jesteśmy-twórcami-własnego-szczęścia-i nazywamy- przeznaczeniem
pierwszym-prawem-natury-jest pragnienie-własnego-szczęścia
człowiek-boś-posąg-we-własny-cień-wpatrzony-a-w oczach-tak-ło-łez-szczęścia
człowiek-jest kowalem-własnego-szczęścia-pewno dlatego-tak-często-znajjemy ę-między-młotem-a kowadłem
gdybym-tylko-mógł-przekazać-ci choć-cząstkę-własnego-szczęścia-abyś-już-na zawsze-była-wolna-od smutku-i melancholii
jeśli-człowiek-pragnie-być-szczęśliwy-powinien-nie-tylko-dążyć-do-szczęścia-własnego-ale-również-do-szczęścia-społecznoś-do-której
szczęścia-tak-ło-jest-jak-ęgnę-wzrokiem-że-gdzie-jest-szczęścia-nadzieja-jest-już-za-wiele-o-szczęścia-nadzieję
Życie-człowieka-od pewnego-wieku-składa ę-z własnych-trosk-i własnych-przyjemnoś-na starość-zaś- z własnych-trosk
nie-ulegaj-wpływom-do złego-rozkoszuj ę-własnym-zdaniem-zatrać-w odrobinie-szczęścia-z-dnia-na dzień-zmieni-w wielkie-pech
bez-majątku-wiele-do-szczęścia-brakuje-a-z-majtkiem-jeszcze-więcej-do-szczęścia-przeszkadza
szczęścia-pragnie-cały-świat-każdy-kogo-znam-lecz-dać-sobie-szczęścia-kwiat-nikt-nie-może-sam
do szczęścia-brakuje-mi dynie-szczęścia
co podać-szczęścia-poproszę-szczęścia
tak-naprawdę-niewiele-potrzeba-człowiekowi-do szczęścia-ale-trzeba-wiele-szczęścia-by on to zrozumiał-z-cyklu-powieś
jak-człowiek-dźwiga-własne-ciało-a ężaru-go-nie czu-tak-nie trzega-własnych-błędów
komu-już-nic-do-szczęścia-nie-brakuje-temu-wszystkiego-jeszcze-do-szczęścia-brakuje
przyzwyczaiłam-ę-że ludzie-na których-mi zaży-najbardziej-odchodzą-zoswiają mnie-dla-własnego-szczęścia-mają-gdzieś
mieliście-kiedyś-w życiu-tak-że karliście ę-za każdą-chwilę-szczęścia-ja tak-mam-czemu bo śli-istnieje-limit-szczęścia
wzorowanie ę-na innych-uznanych-twórcach-to nic-zdrożnego-to najlepszy-znany-mi sposób-na rozwój-własnego-len
nieszczęścia-innych-ludzi-pozbawiają-mnie-odczuwania-własnych-radoś-mam ę-znieczulić-przecież-świata-nie zmienię
jeżeli-wierzysz-w własne-możliwoś-własne-przekonania-i czujesz-że masz ę-tym-podzielić-wiedz-że jesteś-kimś
własne-pędy-własne-liście-zapuszczamy-każdy-sobie-i korzenie-oczywiście-na wygnaniu-w kraju-w grobie-tu na boki
uśmiech-twój-był-kwieciem-twych-własnych-łąk-mowa-twoja-była-szumem-twych-własnych-świerków-ale-ser-two-było-kobietą
pragnę-tej-częś-ciebie-która-nie może-zostać-do-rana-tych-świąt-których-nie w moim-kalendarzu-pragnę-łóżka-które-gdziekolwiek
można-wędrować-całe-życie-i nie zobaczyć-nic-poza-czubkiem-własnego-no-można też-nie przekroczyć-progu-własnego
kobiety-w miłoś-nie posiadają-własnej-skrytki-nie zatrzymują-nic-dla-siebie-zupełnie-inaczej-ż-mężczyź-którzy
człowiek-współczesny-szuka-przyjemnoś-bez-szczęścia-szczęścia-bez-zadowolenia-zadowolenia-bez-mądroś
wielkie-systemy-dają-spokój-duszy-a śli-czujemy-że zaczyna-ogarniać-nas-rozpacz-powinśmy-natychmiast-z niczego
prywatne-światy-które-ludzie-tworzą-na własny-użytek-są jak otwarte-księgi-z których-można-wyczyć-historię-ich-życia
są dwa-punkty-otwarcia ę-na boga-jed-potrzebują-do tego-nieszczęścia-in- przeciwnie- smaku-szczęścia
pracując-natomiast-mozolnie-i używając-no-własnych-niewielkich-ł-postrzegamy-częstokroć-że przy-całej-powolnoś
wartość-człowieka-ostecznie-nigdy-nie wyraża ę-w stosunku-do drugiego-człowieka-tylko-w stosunku-do siebie-mego
o zawiś-podatek-od szczęścia
taki-musiał-być-koniec-rozdwojonych-jaź-niezliczone-pole-Łez-wylanych-litrów-bez-wartoś-wspomnień-smutków-więcej-ż
miłość-własna-nie powszednieje