Ścierasz mi z po­wiek wszel­kie granice Nie wiem gdzie sie zaczy­nam o świcie Jaśniejesz Ogląda się pośpiech za siebie Powiedz Ja nie znam słów ani wiele nie mogę Bądź mi czymś nowym I obcym Pot­rze­ba mi in­nych pla­net W dusznym po­koju stro­niącym od nazw Pełnym od ciszy Uśmie­chnij się nic mnie bar­dziej nie zachwy­ca niż Po­wiew ciepła od Twe­go sta­lowe­go odbicia 


Ścierasz-mi z po­wiek-wszel­kie-granice-nie-wiem-gdzie-sie-zaczy­nam-o świcie-jaśniejesz-ogląda ę-pośpiech-za siebie-powiedz-ja
karykaturalnaŚcieraszmi z po­wiekwszel­kiegraniceniewiemgdziesiezaczy­namo świciejaśniejeszogląda siępośpiechza siebiepowiedzjanie znamsłówaniwielenie mogębądźmi czymśnowymobcympot­rze­bami in­nychpla­netdusznympo­kojustro­niącymod nazwpełnymod ciszyuśmie­chnij sięnicmniebar­dziejnie zachwy­caniżpo­wiewciepłaod twe­gosta­lowe­goodbicia Ścierasz mi z po­wiekmi z po­wiek wszel­kiewszel­kie granicegranice nienie wiemwiem gdziegdzie siesie zaczy­namzaczy­nam o świcieo świcie jaśniejeszjaśniejesz ogląda sięogląda się pośpiechpośpiech za siebieza siebie powiedzpowiedz jaja nie znamnie znam słówsłów aniani wielewiele nie mogęnie mogę bądźbądź mi czymśmi czymś nowymnowym ii obcymobcym pot­rze­bapot­rze­ba mi in­nychmi in­nych pla­netpla­net ww dusznymdusznym po­kojupo­koju stro­niącymstro­niącym od nazwod nazw pełnympełnym od ciszyod ciszy uśmie­chnij sięuśmie­chnij się nicnic mniemnie bar­dziejbar­dziej nie zachwy­canie zachwy­ca niżniż po­wiewpo­wiew ciepłaciepła od twe­good twe­go sta­lowe­gosta­lowe­go odbicia Ścierasz mi z po­wiek wszel­kiemi z po­wiek wszel­kie granicewszel­kie granice niegranice nie wiemnie wiem gdziewiem gdzie siegdzie sie zaczy­namsie zaczy­nam o świciezaczy­nam o świcie jaśniejeszo świcie jaśniejesz ogląda sięjaśniejesz ogląda się pośpiechogląda się pośpiech za siebiepośpiech za siebie powiedzza siebie powiedz japowiedz ja nie znamja nie znam słównie znam słów anisłów ani wieleani wiele nie mogęwiele nie mogę bądźnie mogę bądź mi czymśbądź mi czymś nowymmi czymś nowym inowym i obcymi obcym pot­rze­baobcym pot­rze­ba mi in­nychpot­rze­ba mi in­nych pla­netmi in­nych pla­net wpla­net w dusznymw dusznym po­kojudusznym po­koju stro­niącympo­koju stro­niącym od nazwstro­niącym od nazw pełnymod nazw pełnym od ciszypełnym od ciszy uśmie­chnij sięod ciszy uśmie­chnij się nicuśmie­chnij się nic mnienic mnie bar­dziejmnie bar­dziej nie zachwy­cabar­dziej nie zachwy­ca niżnie zachwy­ca niż po­wiewniż po­wiew ciepłapo­wiew ciepła od twe­gociepła od twe­go sta­lowe­good twe­go sta­lowe­go odbicia 

Po półno­cy, no­wy dzień się zaczy­na. Ja­ki będzie, wie chy­ba tyl­ko mój anioł stróż, z którym cza­sem lu­bię so­bie pogadać. Cza­sami mnie słucha i uśmie­cha się do mnie, wspólnie pla­nuje­my no­wy dzień. Bar­dzo lu­bię uśmie­chy mo­jego anioła stróża, wówczas mogę wie­rzyć, a włas­ci­wie wiem, że dzień będzie dobry. Te­raz uśmie­cha się. Mogę iść spać, bo wiem, ze dzień który już się zaczął, będzie dobry. -piaf-onli
po półno­cy-no­wy-dzień ę-zaczy­na-ja­ki-będzie-wie-chy­ba-tyl­ko-mój-anioł-stróż-z którym cza­sem-lu­bię-so­bie-pogadać

Po półno­cy, no­wy dzień się zaczy­na. Ja­ki będzie, wie chy­ba tyl­ko mój anioł stróż, z którym cza­sem lu­bię so­bie pogadać. Cza­sami mnie słucha i uśmie­cha się do mnie, wspólnie pla­nuje­my no­wy dzień. Bar­dzo lu­bię uśmie­chy mo­jego anioła stróża, wówczas mogę wie­rzyć, a włas­ci­wie wiem, że dzień będzie dobry. Te­raz uśmie­cha się. Mogę iść spać, bo wiem, ze dzień który już się zaczął, będzie dobry. -piaf-onli

Opi­sać szczęście? Ja to zro­bić mogę To ta­ka Ko­bieta chodząca po mej głowie Po pla­necie to blon­dynka czy bru­net­ka Wyz­nać się nie umiem bo ta­kie ko­lory wid­nieją na Jej głowie Jest bar­dzo piękna jak Ją widzę to uwie­rzyć nie mogę Dla mnie to Księżniczka z diamen­tową ko­roną na głowie  -xdomix
opi­ć-szczęście-ja-to zro­bić-mogę-to-­ka-ko­bieta-chodząca-po mej-głowie-po-pla­necie-to blon­dynka-czy-bru­net­ka-wyz­nać ę

Opi­sać szczęście? Ja to zro­bić mogę To ta­ka Ko­bieta chodząca po mej głowie Po pla­necie to blon­dynka czy bru­net­ka Wyz­nać się nie umiem bo ta­kie ko­lory wid­nieją na Jej głowie Jest bar­dzo piękna jak Ją widzę to uwie­rzyć nie mogę Dla mnie to Księżniczka z diamen­tową ko­roną na głowie  -xdomix

Gdy ktoś chce zro­bić dla ciebie coś miłego, nie dys­ku­tuj, nie prze­ciw­sta­wiaj się, nie od­ma­wiaj, nie próbuj mu te­go wy­per­swa­dować. Tyl­ko uśmie­chnij się i podziękuj, po­myśl, ja­kie to szczęście mieć wokół siebie hoj­nych ludzi. -James Frey
gdy-ktoś-chce-zro­bić-dla-ciebie-coś-miłego-nie dys­ku­tuj-nie prze­ciw­sta­wiaj-ę-nie od­­wiaj-nie próbuj-mu te­go

Gdy ktoś chce zro­bić dla ciebie coś miłego, nie dys­ku­tuj, nie prze­ciw­sta­wiaj się, nie od­ma­wiaj, nie próbuj mu te­go wy­per­swa­dować. Tyl­ko uśmie­chnij się i podziękuj, po­myśl, ja­kie to szczęście mieć wokół siebie hoj­nych ludzi. -James Frey

Nic mnie bar­dziej nie mar­twi, jak wi­dok ludzi dręczących się wza­jem, nie mogę zwłaszcza znieść, gdy ludzie młodzi w roz­kwi­cie sa­mym życia będący, naj­wrażliw­si na wszel­kie ra­dości, psują so­bie te kil­ka dni we­sela, ja­kie mają przed sobą, gry­masa­mi, a do­piero, gdy mi­nie to cze­go nie sposób po­weto­wać, prze­konują się, że by­li marnotrawcami. -Johann Wolfgang Goethe
nic-mnie-bar­dziej-nie mar­twi-jak wi­dok-ludzi-dręczących ę-wza­jem-nie mogę-zwłaszcza-znieść-gdy-ludzie-młodzi-w roz­kwi­cie

Nic mnie bar­dziej nie mar­twi, jak wi­dok ludzi dręczących się wza­jem, nie mogę zwłaszcza znieść, gdy ludzie młodzi w roz­kwi­cie sa­mym życia będący, naj­wrażliw­si na wszel­kie ra­dości, psują so­bie te kil­ka dni we­sela, ja­kie mają przed sobą, gry­masa­mi, a do­piero, gdy mi­nie to cze­go nie sposób po­weto­wać, prze­konują się, że by­li marnotrawcami. -Johann Wolfgang Goethe

Można długo iść drogą życia nie starzejąc się, al­bo­wiem wiek doj­rzały po­lega na ciągłym ogląda­niu się za siebie, by dos­trzec, gdzie się błądziło. -Joseph Joubert
można-długo-iść-drogą-życia-nie starzejąc-ę-al­bo­wiem-wiek-doj­rzały-po­lega-na ągłym-ogląda­niu ę-za siebie-by ­trzec

Można długo iść drogą życia nie starzejąc się, al­bo­wiem wiek doj­rzały po­lega na ciągłym ogląda­niu się za siebie, by dos­trzec, gdzie się błądziło. -Joseph Joubert

Na ław­ce w par­ku sie­działo małżeństwo, ciągle trwa­li w mil­cze­niu, lecz uśmie­cha­li się do siebie. Ema­nował od nich ta­ki spokój i har­mo­nia, iż mu­siałam się zat­rzy­mać i na nich po­pat­rzeć. Nag­le z dru­giej stro­ny po­jawiła się pa­ra za­kocha­nych, dziew­czy­na przy­tulała się do swo­jego chłopa­ka, kiedy spos­trzegła, że pat­rzy się w drugą stronę, za­lała go py­taniami. Skończyło się wrzas­ka­mi i kłótnią. A miłość nie pot­rze­buje słów... -Ruska-love
na ław­-w ­ku-sie­działo-łżeństwo-ągle-trwa­li-w mil­cze­niu-lecz-uśmie­cha­li ę-do siebie-ema­nował od nich-­ki-spokój

Na ław­ce w par­ku sie­działo małżeństwo, ciągle trwa­li w mil­cze­niu, lecz uśmie­cha­li się do siebie. Ema­nował od nich ta­ki spokój i har­mo­nia, iż mu­siałam się zat­rzy­mać i na nich po­pat­rzeć. Nag­le z dru­giej stro­ny po­jawiła się pa­ra za­kocha­nych, dziew­czy­na przy­tulała się do swo­jego chłopa­ka, kiedy spos­trzegła, że pat­rzy się w drugą stronę, za­lała go py­taniami. Skończyło się wrzas­ka­mi i kłótnią. A miłość nie pot­rze­buje słów... -Ruska-love