Home / Mądre Cytaty /

Chwałą jednych jest, że piszą dobrze, a innych, że się do tego nie zabierają. -Jean de La Bruyére

<< Poprzedni - Iluż to dziewczętom tyle tylko przyszło z ich wielkiej urody, że łudziły się nadzieją wielkiej kariery. Mężczyźnie, który jest próżny i przesadny, wielomówny i w żartach niewybredny, który o sobie prawi z samochwalstwem, a o innych z pogardą, który jest porywczy, nieprzystępny, zuchwały, nieobyczajny i zgoła niecny, ograniczony przy tym i rozwiązły - trzeba tylko rysów ładnych i słusznego wzrostu, by był uwielbiany przez kobiety. - Następny >>

Chwałą jednych jest, że piszą dobrze, a innych, że się do tego nie zabierają.

chwałą-jednych-jest-że piszą-dobrze-a innych-że ę-do tego-nie zabierają

jean de la bruyére chwałą jednych jest że piszą dobrze a innych że się do tego nie zabierają chwałą jednych jednych jest że piszą dobrze że się do tego do tego nie zabierają chwałą jednych jest że się do tego nie zabierają

<< Poprzedni - Iluż to dziewczętom tyle tylko przyszło z ich wielkiej urody, że łudziły się nadzieją wielkiej kariery. Mężczyźnie, który jest próżny i przesadny, wielomówny i w żartach niewybredny, który o sobie prawi z samochwalstwem, a o innych z pogardą, który jest porywczy, nieprzystępny, zuchwały, nieobyczajny i zgoła niecny, ograniczony przy tym i rozwiązły - trzeba tylko rysów ładnych i słusznego wzrostu, by był uwielbiany przez kobiety. - Następny >>

- Boisz się magii, Richardzie? - Zawsze mnie fascynowała - odparł po namyśle. - Ciekawiła i pociągała. Teraz wiem, że jest magia, której należy się obawiać. Ale myślę, że z nią jest tak jak z ludźmi: jednych lepiej omijać z daleka, innych dobrze jest poznać.

Porażka. Pełna świadomość upadku. Jak nie można uciec od swoich wspomnień, tak nie da się uciec od bólu rodziny. Martwica duszy powstaje bardzo szybko. U jednych z dnia na dzień, u jednych w ułamku sekundy, u innych ona po prostu jest. Nic nie zastąpi, uleczy niechęci do życia. W sumie już nawet tego nie pragniemy. Bo czym są pragnienia w obliczu odrazy.

Ewangelia jest w rzeczywistości cudowną pieśnią, która niegdyś chciałem wygrywać na moich cudownych skrzypcach. Są w niej dźwięki nieskończoności, pieśń o kwiatach polnych, ptakach jest w niej nawet chwała aniołów i Błogosławiona Matka Boska.

Potrzeba mi smutnych twarzy, wiecznie złamanych serc i łzawych oczu. Potrzeba mi ludzi, którzy kochali, kochają albo już nie potrafią. Potrzeba mi tych, którzy poruszają we mnie to, dzięki czemu ten płaski świat wydaje się trochę głębszy. Potrzeba mi cierpienia, bólu mi potrzeba, miłości takiej namiętnej i Ciebie. Bo bez Ciebie to mnie nie ma.