Człowiek myśli codziennie, że słońce wędruje ku zachodowi; ale słońce uśmiecha się, nieruchome, bo to właśnie my wędrujemy ku zachodowi.


człowiek-myśli-codziennie-że-słoń-wędruje-ku-zachodowi-ale-słoń-uśmiecha-ę-nieruchome-bo-to-właśnie-my-wędrujemy-ku-zachodowi
ramon gomez de la sernaczłowiekmyślicodziennieżesłońcewędrujekuzachodowialeuśmiechasięnieruchomebotowłaśniemywędrujemyzachodowiczłowiek myślimyśli codziennieże słońcesłońce wędrujewędruje kuku zachodowiale słońcesłońce uśmiechauśmiecha sięwłaśnie mymy wędrujemywędrujemy kuku zachodowiczłowiek myśli codziennieże słońce wędrujesłońce wędruje kuwędruje ku zachodowiale słońce uśmiechasłońce uśmiecha siębo to właśniewłaśnie my wędrujemymy wędrujemy kuwędrujemy ku zachodowiże słońce wędruje kusłońce wędruje ku zachodowiale słońce uśmiecha siębo to właśnie mywłaśnie my wędrujemy kumy wędrujemy ku zachodowiże słońce wędruje ku zachodowibo to właśnie my wędrujemywłaśnie my wędrujemy ku zachodowi

My także, jak słońce, zmie­rza­my ku zachodowi.Za­pom­nienie to sztu­ka. Właśnie ją osiągnęłam ciężką pracą, jed­nak efekt jest niesa­mowi­ty - słońce świeci jaśniej.Nie dla zjed­nocze­nia z Ziemią, nie dla spogląda­nia na Słońce, nic nie ro­bić, nie oglądać się za plecy, tyl­ko biec przed siebie. Lochy tam na wzgórzu, Słońce w jed­nej z cel, Słońce żeg­na się z nami, me­dyk głosi na­dejście Nocy, zbliża się Noc. Księżyc spływa krwią, czer­wo­ne światło Nocy, za­mor­do­wany leży we krwi Dzień, we włas­nej krwi, siłą zdo­byta korona, nas­tała Noc, jed­no kończy się, dru­giego nad­szedł czas, ko­rona we krwi na głowie Królo­wej Nocy.Kiedy człowiek stworzy coś, co jest podzi­wiane przez wszys­tkich, mówi­my, że jest to cu­dow­ne, ale kiedy ob­serwu­jemy zmianę dnia w noc, Słońce, Księżyc, gwiaz­dy na niebie i zmieniające się po­ry ro­ku na Ziemi, a także doj­rze­wające owo­ce, mu­simy so­bie uświado­mić, że jest to wy­nikiem pra­cy ko­goś, kto po­siada większą moc niż człowiek.Emir Kusturica jest też ideologiem Miloszevicia. Jaki on sprzedaje wizerunek dawnej Jugosławii w filmie Underground?! Całkowicie zmitologizowany, folklorystyczny świat gdzie ludzie jedzą, piją, biją i pieprzą się na okrągło. Kusturica daje Zachodowi taki mit jaki Zachód chce dostać. To było wygodne dla serbskich komunistów, oni zresztą dali na ten film pieniądze. Oni myślą tak: niech [...]Zak­witło mi słońce Nieobecnym gdy brud­ne uli­ce po­mar­szczo­ne deszczem na śmiet­nisku życiowych odpadów Łapię miodo­we chwi­le o Nieznajomy w tros­ce o jutro układam je w wodzie by urosły bo idziesz za mną krok za krokiem ale o mi­lion mi­nut dalej jes­teś na pewno tuż kocham Cię już dziś ry­sując w po­wiet­rzu trop po­pijam kawę sznurówką przy­wiąza­na pragnieniem roz­wiąza­nia mnie do duszy bo słońce wysoko a Ty za mną w objęciach świata.