Jed­na róża to piękno. Dziesięć róż to coś dro­giego. Sto róż to nu­da. Ty­siąc róż, kapujesz? 


jed­na-róża-to piękno-dziesięć róż-to coś-dro­giego-sto róż-to nu­da-ty­ąc róż-kapujesz 
s » Éric-emmanuel schmitt » kiedy byłem dziełem sztukijed­naróżato pięknodziesięć różto cośdro­giegosto różto nu­daty­siąc różkapujesz jed­na różaróża to pięknodziesięć róż to cośto coś dro­giegosto róż to nu­dajed­na róża to pięknodziesięć róż to coś dro­giego

Wy­raźniej niż kiedy­kol­wiek ludzkość stoi dziś na roz­drożu. Jed­na dro­ga pro­wadzi w roz­pacz i skrajną bez­nadziej­ność, dru­ga w to­tal­ne unicestwienie. -Woody Allen
wy­raźniej-ż-kiedy­kol­wiek-ludzkość-stoi-dziś-na roz­drożu-jed­na dro­ga-pro­wadzi-w roz­pacz-i skrajną-bez­nadziej­ność

Wy­raźniej niż kiedy­kol­wiek ludzkość stoi dziś na roz­drożu. Jed­na dro­ga pro­wadzi w roz­pacz i skrajną bez­nadziej­ność, dru­ga w to­tal­ne unicestwienie. -Woody Allen

Myślisz, że wspom­nienie roz­bi­te na ty­siąc ka­wałków przes­ta­je być wspom­nieniem? A może ma się wte­dy za­miast jed­ne­go ty­siąc wspom­nień? Jeśli tak, to myślisz, że te­raz każde z te­go ty­siąca będzie bo­lało z osobna?  -Janusz Leon Wiśniewski
myślisz-że wspom­nienie-roz­bi­te-na ty­ąc-ka­wałków-przes­­-być-wspom­nieniem-a może- ę-wte­dy-za­miast-jed­ne­go-ty­ąc

Myślisz, że wspom­nienie roz­bi­te na ty­siąc ka­wałków przes­ta­je być wspom­nieniem? A może ma się wte­dy za­miast jed­ne­go ty­siąc wspom­nień? Jeśli tak, to myślisz, że te­raz każde z te­go ty­siąca będzie bo­lało z osobna?  -Janusz Leon Wiśniewski

Roz­postar­te ramiona roz­dziera głucha cisza nad­chodzi ciemność za­topiona w obłędzie skrzy­pek już me­lodię gra us­chnięta róża kol­ca­mi wrasta wys­chła pus­ty­nia nadziei 14.06.2016 Malusia_035   -Malusia_035
roz­postar­te-ramiona-roz­dziera-głucha-cisza-nad­chodzi-ciemność-za­topiona-w obłędzie-skrzy­pek-już-me­lodię-gra-us­chnię-róża

Roz­postar­te ramiona roz­dziera głucha cisza nad­chodzi ciemność za­topiona w obłędzie skrzy­pek już me­lodię gra us­chnięta róża kol­ca­mi wrasta wys­chła pus­ty­nia nadziei 14.06.2016 Malusia_035   -Malusia_035

przej­rzyście zim­ne spoj­rze­nie przeszy­wa jak lo­dowy grot a jed­nak jest w nim coś ciepłego coś co roz­grze­wa krwiobieg przy­jem­nie jest wzdychać do Ciebie i marzyć że wzdychasz tak samo choćby mroźnym su­rowym oddechem roz­grze­wa mnie myśl o Tobie  -divisionbell
przej­rzyście-zim­ne-spoj­rze­nie-przeszy­wa-jak lo­dowy-grot-a-jed­nak-jest w nim-coś-ciepłego-coś-co roz­grze­wa-krwiobieg

przej­rzyście zim­ne spoj­rze­nie przeszy­wa jak lo­dowy grot a jed­nak jest w nim coś ciepłego coś co roz­grze­wa krwiobieg przy­jem­nie jest wzdychać do Ciebie i marzyć że wzdychasz tak samo choćby mroźnym su­rowym oddechem roz­grze­wa mnie myśl o Tobie  -divisionbell

IV roz­biór Polski. Pol­ski Han­dlow­cu ! chcesz coś sprze­dać - roz­bierz się !  al­bo zapłać - ona roz­bie­rze się dla ciebie. Dzi­siaj nieo­dzow­nym at­ry­butem sprze­dania cze­gokol­wiek jest goła dupa. -onejka
iv-roz­biór-polski-pol­ski-han­dlow­cu- chcesz-coś-sprze­dać- roz­bierz ę- -al­bo-zapłać- ona-roz­bie­rze ę-dla-ciebie

IV roz­biór Polski. Pol­ski Han­dlow­cu ! chcesz coś sprze­dać - roz­bierz się !  al­bo zapłać - ona roz­bie­rze się dla ciebie. Dzi­siaj nieo­dzow­nym at­ry­butem sprze­dania cze­gokol­wiek jest goła dupa. -onejka

Nies­kończo­na roz­pacz nie is­tnieje, nad­chodzi z pier­wszym mo­men­tem wiel­kiego smut­ku, gdy jeszcze nie wiemy, co znaczy cier­pieć i być uz­dro­wionym, roz­paczać i od­kryć nadzieję. -Eliot George Eliot (Mary Ann Evans)
nies­kończo­na-roz­pacz-nie is­tnieje-nad­chodzi-z pier­wszym-mo­men­tem-wiel­kiego-smut­ku-gdy-jeszcze-nie wiemy-co znaczy-cier­pieć

Nies­kończo­na roz­pacz nie is­tnieje, nad­chodzi z pier­wszym mo­men­tem wiel­kiego smut­ku, gdy jeszcze nie wiemy, co znaczy cier­pieć i być uz­dro­wionym, roz­paczać i od­kryć nadzieję. -Eliot George Eliot (Mary Ann Evans)