Lu­bię py­tania, to one bu­dują kon­takty między ludźmi. Brak py­tań, to naj­gor­sze co może być. Nie py­tam, bo sądzi­my, że poz­na­liśmy dru­giego człowieka, a to wierut­ne kłamstwo.


lu­bię-py­tania-to one-bu­dują-kon­takty-między-ludźmi-brak-py­ń-to naj­gor­sze-co może-być-nie-py­tam-bo sądzi­my
zuzuslu­biępy­taniato onebu­dująkon­taktymiędzyludźmibrakpy­tańto naj­gor­szeco możebyćniepy­tambo sądzi­myże poz­na­liśmydru­giegoczłowiekaa to wierut­nekłamstwolu­bię py­taniato one bu­dująbu­dują kon­taktykon­takty międzymiędzy ludźmibrak py­tańto naj­gor­sze co możeco może byćnie py­tamże poz­na­liśmy dru­giegodru­giego człowiekaa to wierut­ne kłamstwoto one bu­dują kon­taktybu­dują kon­takty międzykon­takty między ludźmito naj­gor­sze co może byćże poz­na­liśmy dru­giego człowieka

Świat sta­je się co­raz bar­dziej niez­ro­zumiały, a ludzie - czy gor­si? Może za­gubieni... A każdy radzi so­bie z tym inaczej. Naj­gor­sze, kiedy człowieka od najmłod­szych lat do­tyka zbyt duże zło. Zbyt duże jak na je­go wiek i doj­rzałość. Bo człowiek poz­biera się ze wszys­tkiego - ale nig­dy nie będzie już ta­ki sam.Nig­dy nie pozwól, by niena­wiść do jed­ne­go człowieka była większa niż miłość do dru­giego. Kochać znaczy poz­być się nienawiści.Lek­cja dla jed­ne­go człowieka to dla dru­giego his­to­ria, ale często his­to­ria jed­ne­go człowieka dla dru­giego może oka­zać się lekcją.Łat­wo jest kochać dru­giego człowieka ta­kim, ja­ki on jest. Trud­no jest kochać dru­giego człowieka ta­kim, ja­ki nie jest. Widzieć w nim to wszys­tko, czym mógłby być, ale jeszcze nie potrafi.Otaczają nas życia. Małe i większe. Kiedy jed­no życie się zachwieje, obo­wiązkiem dru­giego jest je pod­trzy­mać i nie poz­wo­lić zgasnąć. Inaczej życie przes­ta­je być życiem, a zaczy­na być je­dy­nie ma­jacze­niem po­między ty­siącem mgieł.