Nic nie mówię Bo patrzę........... ------------------------- Chłonę za­pach tej sce­ny --Smukła ko­bieta - na prze­ciw Którą przysłonił nieco Kwiatek sto­liko­wy Mam w ce­nie ta­kie ob­ra­zy Póki się rozpłyną Zos­taną ska­talo­gowa­ne W mej pa­mięci Obok Caravaggia 


nic-nie mówię-bo-patrzę-chłonę-za­pach-tej sce­ny-smukła-ko­bieta- na prze­ciw-którą
rozarnicnie mówiębopatrzęchłonęza­pachtej sce­nysmukłako­bieta na prze­ciwktórąprzysłoniłniecokwiateksto­liko­wymamw ce­nieta­kieob­ra­zypóki sięrozpłynązos­tanąska­talo­gowa­nemejpa­mięciobokcaravaggia nic nie mówięnie mówię bobo patrzęchłonęchłonę za­pachza­pach tej sce­nysmukła ko­bieta na prze­ciw którąktórą przysłoniłprzysłonił nieconieco kwiatekkwiatek sto­liko­wysto­liko­wy mammam w ce­niew ce­nie ta­kieta­kie ob­ra­zyob­ra­zy póki siępóki się rozpłynąrozpłyną zos­tanązos­taną ska­talo­gowa­neska­talo­gowa­ne ww mejmej pa­mięcipa­mięci obokobok caravaggia nic nie mówię bonie mówię bo patrzęchłonę za­pachchłonę za­pach tej sce­ny na prze­ciw którą przysłoniłktórą przysłonił niecoprzysłonił nieco kwiateknieco kwiatek sto­liko­wykwiatek sto­liko­wy mamsto­liko­wy mam w ce­niemam w ce­nie ta­kiew ce­nie ta­kie ob­ra­zyta­kie ob­ra­zy póki sięob­ra­zy póki się rozpłynąpóki się rozpłyną zos­tanąrozpłyną zos­taną ska­talo­gowa­nezos­taną ska­talo­gowa­ne wska­talo­gowa­ne w mejw mej pa­mięcimej pa­mięci obokpa­mięci obok caravaggia 

To, że mil­czę nie oz­nacza, że nie mam nic do po­wie­dze­nia. Wręcz prze­ciw­nie, gdyż na końcu języ­ka mam ty­siące słów. -Emmalice
to-że mil­czę-nie oz­nacza-że nie mam-nic-do po­wie­dze­nia-wręcz prze­ciw­nie-gdyż-na końcu-języ­ka-mam-ty­ą-słów

To, że mil­czę nie oz­nacza, że nie mam nic do po­wie­dze­nia. Wręcz prze­ciw­nie, gdyż na końcu języ­ka mam ty­siące słów. -Emmalice

Ta chwi­la, ułamek sekundy Chłonę Cię... To spoj­rze­nie nieśmiałe Chłonę Cię... Ten do­tyk delikatny Chłonę Cię... Ten po­całunek słodki Chłonę Cię... Twe ręce błądzące Chłonę Cię... Twój od­dech przyspieszony Chłonę Cię... Twe ser­ce dudniące Chłonę Cię... Ta rozkosz Pod­daję się _______________ Nie wiem czy powinnam, a jeśli do­wie się on... ?  -kalina86
ta chwi­-ułamek-sekundy-chłonę-cię-to-spoj­rze­nie-nieśmiałe-chłonę-cię-ten-do­tyk-delikatny-chłonę-cię-ten-po­całunek

Ta chwi­la, ułamek sekundy Chłonę Cię... To spoj­rze­nie nieśmiałe Chłonę Cię... Ten do­tyk delikatny Chłonę Cię... Ten po­całunek słodki Chłonę Cię... Twe ręce błądzące Chłonę Cię... Twój od­dech przyspieszony Chłonę Cię... Twe ser­ce dudniące Chłonę Cię... Ta rozkosz Pod­daję się _______________ Nie wiem czy powinnam, a jeśli do­wie się on... ?  -kalina86

Ska­kała raz kaczka po płocie, po czym wylądo­wała w błocie. Po­tem próźb miała kilka, chciała zmienić się w motylka. Gdy z mo­tylem nie wyszło , chciała zos­tać den­tystą . Leczyć zębów nie umiała, Prędko po­biegła do bociana. A bo­cian rzekł jej: Prze­cie kaczek miej­sce jest w rzece. Poszła więc szyb­ko do domu, nie mówiła o tym nikomu. A mo­rał z tej ba­jeczki ta­ki płynie. Zaw­sze bądź sobą..I tyle.. -Izu3
ska­kała-raz-kaczka-po płocie-po-czym-wylądo­wała-w błocie-po­tem-próźb-miała-kilka-chciała-zmienić ę-w motylka-gdy-z mo­tylem

Ska­kała raz kaczka po płocie, po czym wylądo­wała w błocie. Po­tem próźb miała kilka, chciała zmienić się w motylka. Gdy z mo­tylem nie wyszło , chciała zos­tać den­tystą . Leczyć zębów nie umiała, Prędko po­biegła do bociana. A bo­cian rzekł jej: Prze­cie kaczek miej­sce jest w rzece. Poszła więc szyb­ko do domu, nie mówiła o tym nikomu. A mo­rał z tej ba­jeczki ta­ki płynie. Zaw­sze bądź sobą..I tyle.. -Izu3

Cza­sem pragnę o czymś za­pom­nieć, tak po pros­tu wyrzu­cić to z pa­mięci... ale niektórych rzeczy po pros­tu nie da się za­pom­nieć. Ta­kie wy­darze­nia po­zos­tają w pa­mięci, aż do śmierci... -Zielona15
cza­sem-pragnę-o czymś-za­pom­nieć-tak-po pros­-wyrzu­ć-to z pa­mię-ale niektórych-rzeczy-po pros­-nie da ę-za­pom­nieć

Cza­sem pragnę o czymś za­pom­nieć, tak po pros­tu wyrzu­cić to z pa­mięci... ale niektórych rzeczy po pros­tu nie da się za­pom­nieć. Ta­kie wy­darze­nia po­zos­tają w pa­mięci, aż do śmierci... -Zielona15

Mężczyz­na wy­bucha prze­ciw ko­biecie, która go przes­tała kochać, i wkrótce się po­cie­sza; ko­bieta porzu­cona mniej czy­ni hałasu, lecz długo jest niepocieszona. -Jean de La Bruyére
mężczyz­na-wy­bucha-prze­ciw-ko­biecie-która-go przes­ła-kochać-i wkrótce ę-po­cie­sza-ko­bieta-porzu­cona-mniej-czy­-hałasu-lecz

Mężczyz­na wy­bucha prze­ciw ko­biecie, która go przes­tała kochać, i wkrótce się po­cie­sza; ko­bieta porzu­cona mniej czy­ni hałasu, lecz długo jest niepocieszona. -Jean de La Bruyére

Choć nieraz mówię o dur­nej Pol­sce, wy­myślam na Pol­skę i Po­laków, to prze­cież tyl­ko Pol­sce służę. -Józef Piłsudski
choć-nieraz-mówię-o dur­nej-pol­sce-wy­myślam-na pol­skę-i po­laków-to prze­cież-tyl­ko-pol­sce-służę

Choć nieraz mówię o dur­nej Pol­sce, wy­myślam na Pol­skę i Po­laków, to prze­cież tyl­ko Pol­sce służę. -Józef Piłsudski