nie szu­kałam ciebie na siłę a jed­nak było pi­sane że przyjdziesz choć uciekając przed sercem przeszłam wzdłuż i wszerz samą siebie w przypływie nie­chcianych uczuć za­nurza­my się co­raz głębiej choć wiemy że jeszcze nie raz przyj­dzie nam zno­wu utonąć z gwiazdami w tej sa­mej rzece 


nie szu­kałam-ciebie-na łę-a-jed­nak-było-pi­sane-że przyjdziesz-choć-uciekając-przed-sercem-przeszłam-wzdłuż-i wszerz-samą-siebie-w
giulietkanie szu­kałamciebiena siłęjed­nakbyłopi­saneże przyjdzieszchoćuciekającprzedsercemprzeszłamwzdłużi wszerzsamąsiebieprzypływienie­chcianychuczućza­nurza­my sięco­razgłębiejwiemyżejeszczenie razprzyj­dzienamzno­wuutonąćgwiazdamitej sa­mejrzece nie szu­kałam ciebieciebie na siłęjed­nak byłobyło pi­sanepi­sane że przyjdzieszże przyjdziesz choćchoć uciekającuciekając przedprzed sercemsercem przeszłamprzeszłam wzdłużwzdłuż i wszerzi wszerz samąsamą siebiesiebie ww przypływieprzypływie nie­chcianychnie­chcianych uczućuczuć za­nurza­my sięza­nurza­my się co­razco­raz głębiejgłębiej choćchoć wiemywiemy żeże jeszczejeszcze nie raznie raz przyj­dzieprzyj­dzie namnam zno­wuzno­wu utonąćutonąć zz gwiazdamigwiazdami ww tej sa­mejtej sa­mej rzece nie szu­kałam ciebie na siłęna siłę a jed­naka jed­nak byłojed­nak było pi­sanebyło pi­sane że przyjdzieszpi­sane że przyjdziesz choćże przyjdziesz choć uciekającchoć uciekając przeduciekając przed sercemprzed sercem przeszłamsercem przeszłam wzdłużprzeszłam wzdłuż i wszerzwzdłuż i wszerz samąi wszerz samą siebiesamą siebie wsiebie w przypływiew przypływie nie­chcianychprzypływie nie­chcianych uczućnie­chcianych uczuć za­nurza­my sięuczuć za­nurza­my się co­razza­nurza­my się co­raz głębiejco­raz głębiej choćgłębiej choć wiemychoć wiemy żewiemy że jeszczeże jeszcze nie razjeszcze nie raz przyj­dzienie raz przyj­dzie namprzyj­dzie nam zno­wunam zno­wu utonąćzno­wu utonąć zutonąć z gwiazdamiz gwiazdami wgwiazdami w tej sa­mejw tej sa­mej rzece 

Nie ma żalu dzień do nocy choć co zmie­rzch się wypierają nieod­bi­tym światłem rzu­cają cień na­giej strony są ta­kie drogi na których dziś tłukąc szkło przyj­dzie nam jeszcze przejść boso  -dark smurf
nie- żalu-dzień-do nocy-choć-co zmie­rzch ę-wypierają-nieod­bi­tym-światłem-rzu­cają-cień-na­giej-strony-są-­kie-drogi-na-których

Nie ma żalu dzień do nocy choć co zmie­rzch się wypierają nieod­bi­tym światłem rzu­cają cień na­giej strony są ta­kie drogi na których dziś tłukąc szkło przyj­dzie nam jeszcze przejść boso  -dark smurf

Na­początku wsztstko było dob­rze, jak w baj­ce. Wy­dawało mi się że mam naj­wspa­nial­szą przy­jaciółkę na zaw­sze. Jed­nak tak nie było... Nag­le zja­wiła się ona. Odeb­rała mi ją i zgry­wała moją dobrą ko­leżankę. Te­raz sa­ma so­bie siedzę na szkol­nych przer­wach i po cichu płaczę, choć i tak nikt te­go nie widzi... -samotna ;c
na­początku-wsztstko-było-dob­rze-jak w baj­-wy­dawało mi ę-że mam-naj­wspa­nial­szą-przy­jaciółkę-na zaw­sze-jed­nak tak

Na­początku wsztstko było dob­rze, jak w baj­ce. Wy­dawało mi się że mam naj­wspa­nial­szą przy­jaciółkę na zaw­sze. Jed­nak tak nie było... Nag­le zja­wiła się ona. Odeb­rała mi ją i zgry­wała moją dobrą ko­leżankę. Te­raz sa­ma so­bie siedzę na szkol­nych przer­wach i po cichu płaczę, choć i tak nikt te­go nie widzi... -samotna ;c

więc tak to jest gdy za­nika ból do które­go zdążyliśmy przywyknąć bez nas wzno­si się księżyc malejąc choć przed godziną nie było go więcej niedowierzając gi­niemy w śle­pej plamce wytężone­go spojrzenia za zaw­stydzoną obietnicą scho­waną te­raz dla innych choć nie po­zos­tało nam nic po­za wzbierającą błogością cze­kające­go snu i wspom­nieniem ciężkiego dnia za­pina­nym dla przyzwoitości na os­tatni guzik czu­jemy niesmak jes­teśmy zaskoczeni jak śniętą rybą leżącą niczym suchy ka­wałek drewna w rażącym słońcu pod­czas nie­dziel­ne­go spaceru na drodze wśród winorośli miłość jest jak cza­rodziej­ska sztuczka żyje chwilą i nie zno­si powtórzeń  -silvershadow
więc-tak-to jest-gdy-za­nika-ból-do-które­go-zdążyliśmy-przywyknąć-bez-nas-wzno­ ę-księżyc-malejąc-choć-przed-godziną-nie było

więc tak to jest gdy za­nika ból do które­go zdążyliśmy przywyknąć bez nas wzno­si się księżyc malejąc choć przed godziną nie było go więcej niedowierzając gi­niemy w śle­pej plamce wytężone­go spojrzenia za zaw­stydzoną obietnicą scho­waną te­raz dla innych choć nie po­zos­tało nam nic po­za wzbierającą błogością cze­kające­go snu i wspom­nieniem ciężkiego dnia za­pina­nym dla przyzwoitości na os­tatni guzik czu­jemy niesmak jes­teśmy zaskoczeni jak śniętą rybą leżącą niczym suchy ka­wałek drewna w rażącym słońcu pod­czas nie­dziel­ne­go spaceru na drodze wśród winorośli miłość jest jak cza­rodziej­ska sztuczka żyje chwilą i nie zno­si powtórzeń  -silvershadow

To już dwa la­ta, jak zaszu­miało mi w głowie, Po roz­mo­wie z Toba, Dwa la­ta po tym jak me serce, Chciało Cie częściej witać I te­raz tyl­ko wyglądam na Spot­ka­nie z Tobą, By choć jed­no jeszcze nam się Przytrafiło... -rudolf88
to już-dwa-­-jak zaszu­miało-mi w głowie-po-roz­mo­wie-z toba-dwa-­-po tym-jak me serce-chciało-cie-częściej-witać-i-te­raz

To już dwa la­ta, jak zaszu­miało mi w głowie, Po roz­mo­wie z Toba, Dwa la­ta po tym jak me serce, Chciało Cie częściej witać I te­raz tyl­ko wyglądam na Spot­ka­nie z Tobą, By choć jed­no jeszcze nam się Przytrafiło... -rudolf88

Nie ma innej drogi by odnaleźć siebie jak ta, żeby choć raz całkiem się od siebie uwolnić. -Eduard Spranger
nie-innej-drogi-by-odnaleźć-siebie-jak-żeby-choć-raz-całkiem-ę-od-siebie-uwolnić

Nie ma innej drogi by odnaleźć siebie jak ta, żeby choć raz całkiem się od siebie uwolnić. -Eduard Spranger

Nie ma innej drogi, by odnaleźć siebie, jak ta, żeby choć raz całkiem się od siebie uwolnić -Eduard Spranger
nie-innej-drogi-by-odnaleźć-siebie-jak-żeby-choć-raz-całkiem-ę-od-siebie-uwolnić

Nie ma innej drogi, by odnaleźć siebie, jak ta, żeby choć raz całkiem się od siebie uwolnić -Eduard Spranger