Nie ma cza­su na katharsis Ta­ki to teatr jest marny Va­nitas va­nita­tum I wszys­tko głupo­ta Wi­dow­nia przeludniona Je­den żyje, dru­gi kona Du­ra lex, sed lex Sex! Sex! I nie dzi­wi już nikogo Że Bru­tus con­tra me. (Va­nitas va­nita­tutum et om­nia va­nitas – mar­ność nad mar­nościami i wszys­tko marność; Du­ra lex, sed lex – su­rowe pra­wo, ale prawo; Et tu, Bru­ta con­tra me – I Ty Bru­tusie prze­ciw­ko mnie )  - Cytaty w Butelce

Nie ma cza­su na katharsis Ta­ki to teatr jest marny Va­nitas va­nita­tum I wszys­tko głupo­ta Wi­dow­nia przeludniona Je­den żyje, dru­gi kona Du­ra lex, sed lex Sex! Sex! I nie dzi­wi już nikogo Że Bru­tus con­tra me. (Va­nitas va­nita­tutum et om­nia va­nitas – mar­ność nad mar­nościami i wszys­tko marność; Du­ra lex, sed lex – su­rowe pra­wo, ale prawo; Et tu, Bru­ta con­tra me – I Ty Bru­tusie prze­ciw­ko mnie ) 


nie- cza­su-na katharsis-ta­ki-to teatr-jest marny-va­nitas-va­nita­tum-i-wszys­tko-głupo­-wi­dow­nia-przeludniona-je­den-żyje-dru­gi
andreaniema cza­suna katharsista­kito teatrjest marnyva­nitasva­nita­tumwszys­tkogÅ‚upo­tawi­dow­niaprzeludnionaje­denżyjedru­gikonadu­ralexsedlexsexnie dzi­wijużnikogoÅebru­tuscon­trameva­nitasva­nita­tutumet om­niava­nitas– mar­nośćnadmar­noÅ›ciamii wszys­tkomarność– su­rowepra­woaleprawobru­tame – i ty bru­tusieprze­ciw­komnie nie ma cza­suma cza­su na katharsisna katharsis ta­kita­ki to teatrto teatr jest marnyjest marny va­nitasva­nitas va­nita­tumva­nita­tum ii wszys­tkowszys­tko gÅ‚upo­tagÅ‚upo­ta wi­dow­niawi­dow­nia przeludnionaprzeludniona je­denje­den żyjedru­gi konakona du­radu­ra lexsed lexlex sexi nie dzi­winie dzi­wi jużjuż nikogonikogo Å»eÅ»e bru­tusbru­tus con­tracon­tra me(va­nitas va­nita­tutumva­nita­tutum et om­niaet om­nia va­nitasva­nitas – mar­ność– mar­ność nadnad mar­noÅ›ciamimar­noÅ›ciami i wszys­tkoi wszys­tko marnośćdu­ra lexsed lexlex – su­rowe– su­rowe pra­woale prawobru­ta con­tracon­tra me – i ty bru­tusieme – i ty bru­tusie prze­ciw­koprze­ciw­ko mniemnie ) nie ma cza­su na katharsisma cza­su na katharsis ta­kina katharsis ta­ki to teatrta­ki to teatr jest marnyto teatr jest marny va­nitasjest marny va­nitas va­nita­tumva­nitas va­nita­tum iva­nita­tum i wszys­tkoi wszys­tko gÅ‚upo­tawszys­tko gÅ‚upo­ta wi­dow­niagÅ‚upo­ta wi­dow­nia przeludnionawi­dow­nia przeludniona je­denprzeludniona je­den żyjedru­gi kona du­rakona du­ra lexsed lex sexi nie dzi­wi jużnie dzi­wi już nikogojuż nikogo Å»enikogo Å»e bru­tusÅ»e bru­tus con­trabru­tus con­tra me(va­nitas va­nita­tutum et om­niava­nita­tutum et om­nia va­nitaset om­nia va­nitas – mar­nośćva­nitas – mar­ność nad– mar­ność nad mar­noÅ›ciaminad mar­noÅ›ciami i wszys­tkomar­noÅ›ciami i wszys­tko marnośćsed lex – su­rowelex – su­rowe pra­wobru­ta con­tra me – i ty bru­tusiecon­tra me – i ty bru­tusie prze­ciw­kome – i ty bru­tusie prze­ciw­ko mnieprze­ciw­ko mnie ) 

Du­ra sex, sed sex. (pa­raf­ra­za łacińskiej sen­ten­cji: du­ra lex, sed lex - twar­de pra­wo, ale prawo)  -Julian Tuwim
du­ra-sex-sed-sex-pa­raf­ra­za-łacińskiej-sen­ten­cji-­ra-lex-sed-lex- twar­de-pra­wo-ale-prawo 

Du­ra sex, sed sex. (pa­raf­ra­za łacińskiej sen­ten­cji: du­ra lex, sed lex - twar­de pra­wo, ale prawo)  -Julian Tuwim

Twar­de pra­wo, ale prawo. Du­ra lex, sed lex. (łac.)  -Ulpian
twar­de-pra­wo-ale-prawo-du­ra-lex-sed-lex-łac 

Twar­de pra­wo, ale prawo. Du­ra lex, sed lex. (łac.)  -Ulpian

Lecz - ko­niec końcem - nie wszys­tko było stra­cone. W śnie najgłębszym - też nie wszys­tko! W obłędzie - nie wszys­tko! W zem­dle­niu - nie wszys­tko! W śmier­ci - nie wszys­tko! Na­wet w gro­bie nie wszys­tko by­wa stra­cone! W prze­ciw­nym ra­zie zab­rakłoby nieśmier­telności dla człowieka. -Edgar Allan Poe
lecz- ko­niec-końcem- nie wszys­tko-było-stra­cone-w śnie-najgłębszym- też-nie wszys­tko-w obłędzie- nie wszys­tko

Lecz - ko­niec końcem - nie wszys­tko było stra­cone. W śnie najgłębszym - też nie wszys­tko! W obłędzie - nie wszys­tko! W zem­dle­niu - nie wszys­tko! W śmier­ci - nie wszys­tko! Na­wet w gro­bie nie wszys­tko by­wa stra­cone! W prze­ciw­nym ra­zie zab­rakłoby nieśmier­telności dla człowieka. -Edgar Allan Poe

Wielką bitwę dziś wypowiedziałam Do bo­ju de­ter­genty, ścier­ki, miotły posłałam. Niczym wódz z tar­czą zwycięski Dop­ro­wadziłam do bru­du sro­mot­nej klęski. Wszys­tko lśniące, roz­chodzi się czys­tości woń cudna Tyl­ko coś jeszcze tu 
wielką-bitwę-dziś-wypowiedziałam-do-bo­ju-de­ter­genty-ścier­ki-miotły-posłałam-niczym-wódz-z tar­czą-zwycięski-dop­ro­wadziłam

Wielką bitwę dziś wypowiedziałam Do bo­ju de­ter­genty, ścier­ki, miotły posłałam. Niczym wódz z tar­czą zwycięski Dop­ro­wadziłam do bru­du sro­mot­nej klęski. Wszys­tko lśniące, roz­chodzi się czys­tości woń cudna Tyl­ko coś jeszcze tu "śmier­dzi"! To ja ... cała brudna!!! Utwór de­dykuję wszys­tkim niechętnym sprząta­niu (;  -eskimoska86

Mo­ja in­spi­rac­ja to tyl­ko mo­ja sprawa Nie szu­kam jej na siłę, jak oce­ny od Romana Wszys­cy na ko­lana, nikt nie zna me­go wieku A i tak Bru­no ma po­par­cie, Bru­no jest tu Co do nad­mier­nej glo­ryfi­kac­ji, sta­now­cze stop Poświęce­nie się poez­ji, który to już rok? Ro­bię do przo­du krok, śmiejąc się z te­go co za mną Cha­rak­ter be­ton, cha­ryz­ma, ri­pos­ta jak tabasko. -Bruno
mo­ja-in­spi­rac­ja-to tyl­ko-mo­ja-sprawa-nie-szu­kam-jej-na łę-jak oce­ny-od romana-wszys­cy-na ko­lana-nikt-nie zna-me­go-wieku

Mo­ja in­spi­rac­ja to tyl­ko mo­ja sprawa Nie szu­kam jej na siłę, jak oce­ny od Romana Wszys­cy na ko­lana, nikt nie zna me­go wieku A i tak Bru­no ma po­par­cie, Bru­no jest tu Co do nad­mier­nej glo­ryfi­kac­ji, sta­now­cze stop Poświęce­nie się poez­ji, który to już rok? Ro­bię do przo­du krok, śmiejąc się z te­go co za mną Cha­rak­ter be­ton, cha­ryz­ma, ri­pos­ta jak tabasko. -Bruno

jeśli na­wet bez­pośred­nio nie zna­my wo­li Bożej, to i tak z Bożą po­mocą czyńmy wszys­tko na chwałę Nieba i dla dob­ra dusz !  wte­dy też tra­fiamy w sed­no i w is­to­te pełnienia naj­droższej i najświętszej wo­li Bożej !  -Jacob
śli-na­wet-bez­pośred­nio-nie zna­my-wo­li-bożej-to i tak-z bożą-po­mocą-czyńmy-wszys­tko-na chwałę-nieba-i dla-dob­ra-dusz- 

jeśli na­wet bez­pośred­nio nie zna­my wo­li Bożej, to i tak z Bożą po­mocą czyńmy wszys­tko na chwałę Nieba i dla dob­ra dusz !  wte­dy też tra­fiamy w sed­no i w is­to­te pełnienia naj­droższej i najświętszej wo­li Bożej !  -Jacob