Niebo pra­wie już nie było nad ziemią. Pa­dał tyl­ko śnieg tak gęsty i zim­ny, że na­wet w gro­bach marzły ludzkie po­pioły. Któż jed­nak po­wie, że za ty­mi chmu­rami nie ma słońca? 


niebo-pra­wie-już-nie było-nad-ziemią-pa­dał tyl­ko-śnieg-tak-gęsty-i zim­ny-że na­wet-w gro­bach-marzły-ludzkie-po­pioły
bolesław prusniebopra­wiejużnie byłonadziemiąpa­dał tyl­kośniegtakgęstyi zim­nyże na­wetw gro­bachmarzłyludzkiepo­piołyktóż jed­nakpo­wieże za ty­michmu­raminie ma słońca niebo pra­wiepra­wie jużjuż nie byłonie było nadnad ziemiąpa­dał tyl­ko śniegśnieg taktak gęstygęsty i zim­nyże na­wet w gro­bachw gro­bach marzłymarzły ludzkieludzkie po­piołyktóż jed­nak po­wieże za ty­mi chmu­raminiebo pra­wie jużpra­wie już nie byłojuż nie było nadnie było nad ziemiąpa­dał tyl­ko śnieg takśnieg tak gęstytak gęsty i zim­nyże na­wet w gro­bach marzływ gro­bach marzły ludzkiemarzły ludzkie po­pioły

Tak da­leko jes­teśmy od siebie. Po­za za­sięgiem wzroku i na nie-wy­ciągnięcie dłoni. In­ny świat wokół za­myka w szpo­nach rzeczy­wis­tości, in­ni ludzie wy­tykają palcami. Na­wet ziemia pod stopami i sa­mot­ny świer­szcz w tra­wie swo­je sym­fo­nie wyg­ry­wają inaczej... Tyl­ko niebo wciąż to sa­mo nad nami i te sa­me gwiaz­dy spadają... Błys­kiem tęsknoty spa­lają się w oczach... -Alfa Centauri
tak-da­leko-jes­teśmy-od siebie-po­za-za­ęgiem-wzroku-i-na nie-wy­ągnięcie-dłoni-in­ny-świat-wokół-za­myka-w szpo­nach

Tak da­leko jes­teśmy od siebie. Po­za za­sięgiem wzroku i na nie-wy­ciągnięcie dłoni. In­ny świat wokół za­myka w szpo­nach rzeczy­wis­tości, in­ni ludzie wy­tykają palcami. Na­wet ziemia pod stopami i sa­mot­ny świer­szcz w tra­wie swo­je sym­fo­nie wyg­ry­wają inaczej... Tyl­ko niebo wciąż to sa­mo nad nami i te sa­me gwiaz­dy spadają... Błys­kiem tęsknoty spa­lają się w oczach... -Alfa Centauri

Chciałabym coś napisać, po­kazać co we mnie siedzi. Tyl­ko ja­koś tak trudno, czy nie zaczną gadać sąsiedzi? Bo ja nig­dy nie mówię, co mi tam w duszy gra. Zaw­sze myślałam, że dzięki te­mu uchro­nię się od zła. Te­raz już sa­ma nie wiem czy się cza­sem nie pomyliłam. Cho­ciaż pra­wie samą siebie, o tym ja­ka jestem zmyliłam. Chciałabym chy­ba to od­kręcić jakoś. Bo ta­kie sa­mot­ne życie, ma jed­nak słabą jakość. -agula96
chciałabym-coś-napisać-po­kazać-co we mnie-siedzi-tyl­ko-ja­koś-tak-trudno-czy-nie zaczną-gadać-sąsiedzi-bo-ja nig­dy-nie mówię-co

Chciałabym coś napisać, po­kazać co we mnie siedzi. Tyl­ko ja­koś tak trudno, czy nie zaczną gadać sąsiedzi? Bo ja nig­dy nie mówię, co mi tam w duszy gra. Zaw­sze myślałam, że dzięki te­mu uchro­nię się od zła. Te­raz już sa­ma nie wiem czy się cza­sem nie pomyliłam. Cho­ciaż pra­wie samą siebie, o tym ja­ka jestem zmyliłam. Chciałabym chy­ba to od­kręcić jakoś. Bo ta­kie sa­mot­ne życie, ma jed­nak słabą jakość. -agula96

Faj­nie byłoby, pra­cując nad czymś, nag­le po­wie­dzieć do siebie: - Ja już tą sy­tuację gdzieś widziałem... - i wie­dzieć, jak cała spra­wa się potoczy. -Adam Małysz
faj­nie-byłoby-pra­cując-nad-czymś-nag­-po­wie­dzieć-do siebie- ja już-tą sy­tuację-gdzieś-widziałem- i wie­dzieć

Faj­nie byłoby, pra­cując nad czymś, nag­le po­wie­dzieć do siebie: - Ja już tą sy­tuację gdzieś widziałem... - i wie­dzieć, jak cała spra­wa się potoczy. -Adam Małysz

Uciekam w swój zakamarek, za­bieram ze sobą swo­je odczucia i tyl­ko jed­na oso­ba,która jest tam...... Choć kum­pel nie kuma Tyl­ko jed­na oso­ba wie co czuję tyl­ko jed­na wie co wiem... zagadka... -JozinSz
uciekam-w swój-zakamarek-za­bieram-ze sobą-swo­-odczucia-i-tyl­ko-jed­na-oso­baktóra-jest tam-choć-kum­pel-nie kuma-tyl­ko

Uciekam w swój zakamarek, za­bieram ze sobą swo­je odczucia i tyl­ko jed­na oso­ba,która jest tam...... Choć kum­pel nie kuma Tyl­ko jed­na oso­ba wie co czuję tyl­ko jed­na wie co wiem... zagadka... -JozinSz

Czy mo­je marze­nie się spełni? Co­raz bar­dziej w to wątpię. Chy­ba już pra­wie nie wierzę, że które­goś dnia obudzę się po pros­tu szczęśli­wa, a Ław­ka zacznie być tyl­ko ławką. Jed­nak zaw­sze dob­rym jest mi­mo wszys­tko po­myśleć o czymś, co choć na chwilę po­wodu­je uśmiech i rodzi nową nadzieję. -szantiil
czy-mo­-marze­nie ę-speł-co­raz-bar­dziej-w to wątpię-chy­ba już-pra­wie-nie wierzę-że które­goś-dnia-obudzę ę-po pros­

Czy mo­je marze­nie się spełni? Co­raz bar­dziej w to wątpię. Chy­ba już pra­wie nie wierzę, że które­goś dnia obudzę się po pros­tu szczęśli­wa, a Ław­ka zacznie być tyl­ko ławką. Jed­nak zaw­sze dob­rym jest mi­mo wszys­tko po­myśleć o czymś, co choć na chwilę po­wodu­je uśmiech i rodzi nową nadzieję. -szantiil

W tym jedynym z po­nad czasów cze­kając na­darem­nie czekam Każdy wie­czor­ny czas jest czymś innym szu­kasz zbyt da­leko na­wet nie próbuj Każdy no­wy dzień jest no­wym życiem dlacze­go mam być sam ja wybrałem JA tą samą drogę którą bym nie śmiał podążać dalej jed­nak tak cieka­wa jest  -samothnick
w tym-jedynym-z-po­nad-czasów-cze­kając-na­darem­nie-czekam-każdy-wie­czor­ny-czas-jest-czymś-innym-szu­kasz-zbyt-da­leko-na­wet

W tym jedynym z po­nad czasów cze­kając na­darem­nie czekam Każdy wie­czor­ny czas jest czymś innym szu­kasz zbyt da­leko na­wet nie próbuj Każdy no­wy dzień jest no­wym życiem dlacze­go mam być sam ja wybrałem JA tą samą drogę którą bym nie śmiał podążać dalej jed­nak tak cieka­wa jest  -samothnick