Po­ra zacząć od no­wa, spo­koj­nie. Bez niepot­rzeb­nych myśli. Z jed­nym py­taniem. Czy wrócę kiedyś tam, gdzie wszys­tko wy­daje się piękniej­sze? I w tej sa­mej chwi­li, w której so­bie to py­tanie za­daje, już znam odpowiedź.


po­ra-zacząć-od no­wa-spo­koj­nie-bez niepot­rzeb­nych-myśli-z jed­nym-py­taniem-czy wrócę-kiedyś-tam-gdzie-wszys­tko
federico mocciapo­razacząćod no­waspo­koj­niebez niepot­rzeb­nychmyśliz jed­nympy­taniemczy wrócękiedyśtamgdziewszys­tkowy­daje siępiękniej­szei w tej sa­mejchwi­liw której so­bieto py­tanieza­dajejużznamodpowiedźpo­ra zacząćzacząć od no­wabez niepot­rzeb­nych myśliz jed­nym py­taniemczy wrócę kiedyśkiedyś tamgdzie wszys­tkowszys­tko wy­daje sięwy­daje się piękniej­szei w tej sa­mej chwi­liw której so­bie to py­tanieto py­tanie za­dajejuż znamznam odpowiedźpo­ra zacząć od no­waczy wrócę kiedyś tamgdzie wszys­tko wy­daje sięwszys­tko wy­daje się piękniej­szew której so­bie to py­tanie za­dajejuż znam odpowiedź

Za­miast iść w za­par­te przeana­lizuj wszys­tko jeszcze raz na spo­koj­nie bo cza­sem może oka­zać się, że niepot­rzeb­nie się upierasz i to in­ni ma­ja rac­je . ~kat­ja27 :)  -bluecaffe
za­miast-iść-w za­­te-przeana­lizuj-wszys­tko-jeszcze-raz-na spo­koj­nie-bo cza­sem-może-oka­zać-ę-że niepot­rzeb­nie ę

Za­miast iść w za­par­te przeana­lizuj wszys­tko jeszcze raz na spo­koj­nie bo cza­sem może oka­zać się, że niepot­rzeb­nie się upierasz i to in­ni ma­ja rac­je . ~kat­ja27 :)  -bluecaffe

Spo­koj­ne przechodze­nie je­sieni w zimę wca­le nie jest przyk­rym ok­re­sem. Za­bez­pie­cza się wte­dy różne rzeczy, gro­madzi się i cho­wa jak naj­większą ilość za­pasów. Przy­jem­nie jest zeb­rać wszys­tko, co się ma, tuż przy so­bie, możli­wie naj­bliżej, zma­gazy­nować swo­je ciepło i myśli i skryć się w głębo­kiej dziu­rze, w sa­miut­kim środ­ku, tam gdzie bez­pie­cznie, gdzie można bro­nić te­go, co ważne i cen­ne, i swo­je własne. -Tove Jansson
spo­koj­ne-przechodze­nie-­sieni-w zimę-wca­-nie jest przyk­rym-ok­re­sem-za­bez­pie­cza ę-wte­dy-różne-rzeczy-gro­madzi ę

Spo­koj­ne przechodze­nie je­sieni w zimę wca­le nie jest przyk­rym ok­re­sem. Za­bez­pie­cza się wte­dy różne rzeczy, gro­madzi się i cho­wa jak naj­większą ilość za­pasów. Przy­jem­nie jest zeb­rać wszys­tko, co się ma, tuż przy so­bie, możli­wie naj­bliżej, zma­gazy­nować swo­je ciepło i myśli i skryć się w głębo­kiej dziu­rze, w sa­miut­kim środ­ku, tam gdzie bez­pie­cznie, gdzie można bro­nić te­go, co ważne i cen­ne, i swo­je własne. -Tove Jansson

Trze­ba kon­cen­tro­wać się na so­bie i tej na­ju­kochańszej oso­bie, a po­tem w miarę moż­li­wości wspierać in­nych, ale spo­koj­nie, bez sza­leństw, bo wys­tar­czy cza­sem mod­litwa. inspirowane  -fyrfle
trze­ba-kon­cen­tro­wać ę-na so­bie-i tej na­ju­kochańszej-oso­bie-a po­tem-w miarę-moż­li­woś-wspierać-in­nych-ale

Trze­ba kon­cen­tro­wać się na so­bie i tej na­ju­kochańszej oso­bie, a po­tem w miarę moż­li­wości wspierać in­nych, ale spo­koj­nie, bez sza­leństw, bo wys­tar­czy cza­sem mod­litwa. inspirowane  -fyrfle

świat spo­wity mgłą wil­gotną powłoką w której smutek i wszel­kie rozczarowania mgła tak gęsta że nic przez nią nie zdołasz zobaczyć usłyszeć zabłądzisz w tej gęstwinie niez­liczo­nych myśli tkwiąc z nadzieją że opadnie a wtedy uciekniesz tam gdzie jasno ciepło tam gdzie wszystko jest tak łatwe  -dooorotis
świat-spo­wity-mgłą-wil­gotną-powłoką-w-której smutek-i-wszel­kie-rozczarowania-mgła-tak-gęsta-że-nic-przez-ą-nie-zdołasz-zobaczyć

świat spo­wity mgłą wil­gotną powłoką w której smutek i wszel­kie rozczarowania mgła tak gęsta że nic przez nią nie zdołasz zobaczyć usłyszeć zabłądzisz w tej gęstwinie niez­liczo­nych myśli tkwiąc z nadzieją że opadnie a wtedy uciekniesz tam gdzie jasno ciepło tam gdzie wszystko jest tak łatwe  -dooorotis

Tak bar­dzo chciałabym mieć Cię przy sobie. Codzien­nie za­daje so­bie py­tanie - co się stało? Było tak pięknie... a nies­te­ty, wszys­tko co piękne z cza­sem znika. -PróbujPatrzećKolorowo
tak-bar­dzo-chciałabym-mieć-cię-przy-sobie-codzien­nie-za­daje-so­bie-py­tanie- co ę-stało-było-tak-pięknie-a nies­te­ty

Tak bar­dzo chciałabym mieć Cię przy sobie. Codzien­nie za­daje so­bie py­tanie - co się stało? Było tak pięknie... a nies­te­ty, wszys­tko co piękne z cza­sem znika. -PróbujPatrzećKolorowo

Mały jest kraj, gdy wszys­tko wszys­tkim, wy­daje się uboższe. Piękny jest kraj, gdy wszys­tko wszys­tkim, wy­daje się najmłodsze. Ciężki jest kraj, gdy wszys­tko wszys­tkim, wy­daje się najprostsze. Piękny jest kraj, gdy wszys­tko wszys­tkim, wy­daje się jeszcze złe. -Marek Grechuta
mały-jest kraj-gdy-wszys­tko-wszys­tkim-wy­daje ę-uboższe-piękny-jest kraj-gdy-wszys­tko-wszys­tkim-wy­daje ę-najmłodsze-ciężki

Mały jest kraj, gdy wszys­tko wszys­tkim, wy­daje się uboższe. Piękny jest kraj, gdy wszys­tko wszys­tkim, wy­daje się najmłodsze. Ciężki jest kraj, gdy wszys­tko wszys­tkim, wy­daje się najprostsze. Piękny jest kraj, gdy wszys­tko wszys­tkim, wy­daje się jeszcze złe. -Marek Grechuta