po­ruszasz wprawnie mik­ro­kos­mo­sem we mnie trzęsienie ziemi 


po­ruszasz-wprawnie-mik­ro­kos­mo­sem-we mnie-trzęsienie-ziemi 
deszczpo­ruszaszwprawniemik­ro­kos­mo­semwe mnietrzęsienieziemi po­ruszasz wprawniewprawnie mik­ro­kos­mo­semmik­ro­kos­mo­sem we mniewe mnie trzęsienietrzęsienie ziemi po­ruszasz wprawnie mik­ro­kos­mo­semwprawnie mik­ro­kos­mo­sem we mniemik­ro­kos­mo­sem we mnie trzęsieniewe mnie trzęsienie ziemi po­ruszasz wprawnie mik­ro­kos­mo­sem we mniewprawnie mik­ro­kos­mo­sem we mnie trzęsieniemik­ro­kos­mo­sem we mnie trzęsienie ziemi po­ruszasz wprawnie mik­ro­kos­mo­sem we mnie trzęsieniewprawnie mik­ro­kos­mo­sem we mnie trzęsienie ziemi 

Nic tak nie wzrusza jak trzęsienie ziemi. -Urszula Zybura
nic-tak-nie-wzrusza-jak-trzęsienie-ziemi

Nic tak nie wzrusza jak trzęsienie ziemi. -Urszula Zybura

Chłód sa­motości mnie ja­koś tak ogarnął. Sa­ma so­bie jestem. I chy­ba nie byłoby mi zimniej, gdy­bym stała na­go na Syberii. Czuję się jak liść, opadły z klo­nowe­go drzewa. Ja­koś w środ­ku listopada. Drżę. -darkpassionplay
chłód-­motoś-mnie-ja­koś-tak-ogarnął-sa­-so­bie-jestem-i-chy­ba-nie byłoby-mi zimniej-gdy­bym-stała-na­go-na syberii-czuję ę

Chłód sa­motości mnie ja­koś tak ogarnął. Sa­ma so­bie jestem. I chy­ba nie byłoby mi zimniej, gdy­bym stała na­go na Syberii. Czuję się jak liść, opadły z klo­nowe­go drzewa. Ja­koś w środ­ku listopada. Drżę. -darkpassionplay

Kos­ma­te myśli też cza­sem łysieją. -Władysław Grzeszczyk
kos­­te-myśli-też-cza­sem-łysieją

Kos­ma­te myśli też cza­sem łysieją. -Władysław Grzeszczyk

po­wie­działa -slam - ja nie przyszedłem śred­nio mi z poezją ja­koś jej nie toleruję ja­koś jej nie lubię choć kochałem kiedyś kobietę o dziw­nym imieniu i mówiła do mnie wierszem słyszeć ją- led­wo słyszałem z gwiaz­da­mi miała słowa miękkie jak szczeniaczki z ko­gutem twar­de jak kos­tki brukowe a my łącznie - jak szczeniaczki z 6 piętra na bru­kową kostkę  -annacatherina
po­wie­działa-slam-ja nie przyszedłem-śred­nio-mi z poezją-ja­koś-jej-nie toleruję-ja­koś-jej-nie lubię-choć-kochałem-kiedyś

po­wie­działa -slam - ja nie przyszedłem śred­nio mi z poezją ja­koś jej nie toleruję ja­koś jej nie lubię choć kochałem kiedyś kobietę o dziw­nym imieniu i mówiła do mnie wierszem słyszeć ją- led­wo słyszałem z gwiaz­da­mi miała słowa miękkie jak szczeniaczki z ko­gutem twar­de jak kos­tki brukowe a my łącznie - jak szczeniaczki z 6 piętra na bru­kową kostkę  -annacatherina

- Czy kiedyś znajdą in­te­ligen­tne for­my życia w kos­mo­sie?- za­pytał wnuczek swo­jego dziadka. - Wciąż szu­kają, tu na ziemi - od­po­wie­dział dziadek. -Wolnomyśliciel
 czy-kiedyś-znajdą-in­te­ligen­tne-for­my-życia-w kos­mo­sie-za­pytał-wnuczek-swo­jego-dziadka-wciąż-szu­kają- na ziemi

- Czy kiedyś znajdą in­te­ligen­tne for­my życia w kos­mo­sie?- za­pytał wnuczek swo­jego dziadka. - Wciąż szu­kają, tu na ziemi - od­po­wie­dział dziadek. -Wolnomyśliciel

Burza - trzęsienie nieba. -Jerzy Paczkowski
burza- trzęsienie-nieba

Burza - trzęsienie nieba. -Jerzy Paczkowski