poz­nałem-w żuciu-wiele-rzeczy-poz­nałem-siebie-poz­nam-i ciebie-poz­nałem-również-naturę-poz­nałem-również-sens-is­tnienia
rychcikpoz­nałemw żuciuwielerzeczypoz­nałemsiebiepoz­nami ciebierównieżnaturęsensis­tnieniażyciepowołanieswojąpasjęwiaręi bo­ga~pa­wełrychlica poz­nałem w żuciuw żuciu wielewiele rzeczypoz­nałem siebiesiebie poz­nampoz­nam i ciebiepoz­nałem równieżrównież naturępoz­nałem równieżrównież senssens is­tnieniapoz­nałem równieżrównież życiepoz­nałem równieżrównież powołaniepoz­nałem równieżrównież swojąswoją pasjępoz­nałem równieżrównież wiarę~pa­weł rychlica poz­nałem w żuciu wielew żuciu wiele rzeczypoz­nałem siebie poz­namsiebie poz­nam i ciebiepoz­nałem również naturępoz­nałem również sensrównież sens is­tnieniapoz­nałem również życiepoz­nałem również powołaniepoz­nałem również swojąrównież swoją pasjępoz­nałem również wiarę

Kiedy już mi się zdało, że re­gułę jakąś poz­nałem, oka­zywała się tyl­ko zbiegiem wyjątków. -Wojciech Kuczok
kiedy-już-mi ę-zdało-że re­gułę-jakąś-poz­nałem-oka­zywała ę-tyl­ko-zbiegiem-wyjątków

Kiedy już mi się zdało, że re­gułę jakąś poz­nałem, oka­zywała się tyl­ko zbiegiem wyjątków. -Wojciech Kuczok

Poz­nałem od­po­wie­dzi na py­tania. I te od­po­wie­dzi mnie zabiły. -karaczan19
poz­nałem-od­po­wie­dzi-na py­tania-i te od­po­wie­dzi-mnie-zabiły

Poz­nałem od­po­wie­dzi na py­tania. I te od­po­wie­dzi mnie zabiły. -karaczan19

już nie liczę gwiazd noc ziębi je i kruszy gdy znów śnisz mi się bezsenny bezpowrotny czuję i słyszę jak mi ser­ce uderza bezżałobnie posłuszne w boleściach poz­nałem go­rycz łez nie znając sma­ku szczęścia  -Adnachiel
już-nie liczę-gwiazd-noc-ziębi- i kruszy-gdy-znów-śnisz-mi ę-bezsenny-bezpowrotny-czuję-i słyszę-jak-mi ser­-uderza-bezżałobnie

już nie liczę gwiazd noc ziębi je i kruszy gdy znów śnisz mi się bezsenny bezpowrotny czuję i słyszę jak mi ser­ce uderza bezżałobnie posłuszne w boleściach poz­nałem go­rycz łez nie znając sma­ku szczęścia  -Adnachiel

Ga­leonem za­gubiłem się na środ­ku oceanu, i do­padł mnie sztorm, i por­wały mnie fa­le, i poz­nałem gniew na­tury, i dry­fując zna­lazłem. Zna­lazłem szczęście i spokój w os­tatniej des­ce ratunku. -MyArczi
ga­leonem-za­gubiłem ę-na środ­ku-oceanu-i do­padł-mnie-sztorm-i por­wały-mnie-fa­-i poz­nałem-gniew-na­tury-i dry­fując

Ga­leonem za­gubiłem się na środ­ku oceanu, i do­padł mnie sztorm, i por­wały mnie fa­le, i poz­nałem gniew na­tury, i dry­fując zna­lazłem. Zna­lazłem szczęście i spokój w os­tatniej des­ce ratunku. -MyArczi

— Poz­nałem Cię wpraw­dzie w wo­li Przypadku; — Zas­tałem w smut­ku, — żałości, — niestatku; — Pragnąłem być Ci Nat­chnieniem, — Two­jej duszy Pokrzepieniem; — Lecz Ty Nie wy­kazałeś się na­wet Sumieniem; — Wziąłeś co chciałeś, — skrzyw­dziłeś, — wykorzystałeś; — A mnie w Niedo­le sa­mego posłałeś. -ael8K
 poz­nałem-cię-wpraw­dzie-w wo­li-przypadku-zas­łem-w smut­ku- żałoś- niestatku-pragnąłem-być-ci nat­chnieniem- two­jej-duszy

— Poz­nałem Cię wpraw­dzie w wo­li Przypadku; — Zas­tałem w smut­ku, — żałości, — niestatku; — Pragnąłem być Ci Nat­chnieniem, — Two­jej duszy Pokrzepieniem; — Lecz Ty Nie wy­kazałeś się na­wet Sumieniem; — Wziąłeś co chciałeś, — skrzyw­dziłeś, — wykorzystałeś; — A mnie w Niedo­le sa­mego posłałeś. -ael8K

Aby poz­nać is­totę Bo­ga w Je­go wiel­kości, trze­ba naj­pierw poz­nać is­totę sa­mego siebie w swo­jej małości, ja­ko że nikt nie poz­na Bo­ga, kto wcześniej nie poz­nał siebie. -Johannes Eckhart (Mistrz Eckhart)
aby-poz­nać-is­totę-bo­ga-w je­go-wiel­koś-trze­ba-naj­pierw-poz­nać-is­totę-­mego-siebie-w swo­jej-łoś-ja­ko-że nikt

Aby poz­nać is­totę Bo­ga w Je­go wiel­kości, trze­ba naj­pierw poz­nać is­totę sa­mego siebie w swo­jej małości, ja­ko że nikt nie poz­na Bo­ga, kto wcześniej nie poz­nał siebie. -Johannes Eckhart (Mistrz Eckhart)