ra­no od­kry­wam że kocham całą sobą, wie­czo­rem że nie mam już kogo...


ra­no-od­kry­wam-że kocham-całą-sobą-wie­czo­rem-że nie mam-już-kogo
cala_jara­nood­kry­wamże kochamcałąsobąwie­czo­remże nie mamjużkogora­no od­kry­wamod­kry­wam że kochamże kocham całącałą sobąwie­czo­rem że nie mamże nie mam jużjuż kogora­no od­kry­wam że kochamod­kry­wam że kocham całąże kocham całą sobąwie­czo­rem że nie mam jużże nie mam już kogora­no od­kry­wam że kocham całąod­kry­wam że kocham całą sobąwie­czo­rem że nie mam już kogora­no od­kry­wam że kocham całą sobą

Ile razy mam cie od­rzu­cać bys mnie zobaczył jak długo mam myśleć, że jes­tem niczy żeby się o tym przekonać dlacze­go tak moc­no cie kocham ? kocham kocham kocham ...mame ...tate ...brata te miłości mam w sercu jes­teś miłością mo­jego życia kocham cię ser­cem i palcem kocham no­sem i ustami kocham, uwielbiam utożsa­miam cię z bogiem ta ilość ogar­nia mnie całą i śnie i tęsknie i płacze a ty mnie nie znasz  -nadziejamatkągłupich
ile-razy-mam-cie-od­rzu­cać-bys-mnie-zobaczył-jak-długo-mam-myść-że jes­tem-niczy-żeby ę-o tym-przekonać-dlacze­go-tak-moc­no-cie

Ile razy mam cie od­rzu­cać bys mnie zobaczył jak długo mam myśleć, że jes­tem niczy żeby się o tym przekonać dlacze­go tak moc­no cie kocham ? kocham kocham kocham ...mame ...tate ...brata te miłości mam w sercu jes­teś miłością mo­jego życia kocham cię ser­cem i palcem kocham no­sem i ustami kocham, uwielbiam utożsa­miam cię z bogiem ta ilość ogar­nia mnie całą i śnie i tęsknie i płacze a ty mnie nie znasz  -nadziejamatkągłupich

Zdarza się, że myślę: już bar­dziej nie można kochać, a na dru­gi dzień od­kry­wam, że kocham o je­den dzień bardziej. -Marta Fox
zdarza-ę-że myślę-już-bar­dziej-nie można-kochać-a na dru­gi-dzień-od­kry­wam-że kocham-o ­den-dzień-bardziej

Zdarza się, że myślę: już bar­dziej nie można kochać, a na dru­gi dzień od­kry­wam, że kocham o je­den dzień bardziej. -Marta Fox

spróbuj mnie zrozumieć. wejść w mo­je wnętrze. uj­rzeć mo­je serce. dos­trzec mo­je marze­nia. zauważyć moją obec­ność, zaw­sze gdy jej potrzebujesz. zaw­sze, gdy wychodzę mówię: kocham cię, do zo­bacze­nia wie­czo­rem. ale... kiedyś odejdę, nag­le, bez pożeg­na­nia. szko­da życia na kłótnie, wrzas­ki. spróbuj od­puścić, gdy widzisz, że nie mam sił. -manka225
spróbuj-mnie-zrozumieć-wejść-w mo­-wnętrze-uj­rzeć-mo­-serce-­trzec-mo­-marze­nia-zauważyć-moją-obec­ność-zaw­sze-gdy-jej

spróbuj mnie zrozumieć. wejść w mo­je wnętrze. uj­rzeć mo­je serce. dos­trzec mo­je marze­nia. zauważyć moją obec­ność, zaw­sze gdy jej potrzebujesz. zaw­sze, gdy wychodzę mówię: kocham cię, do zo­bacze­nia wie­czo­rem. ale... kiedyś odejdę, nag­le, bez pożeg­na­nia. szko­da życia na kłótnie, wrzas­ki. spróbuj od­puścić, gdy widzisz, że nie mam sił. -manka225

A kiedy wie­czo­rem wspom­nisz przy­pad­kiem o mnie to wiedz że już jes­tem w in­nych ra­mionach bo ty byłeś niebez­pie­cznie nieodpowiedzialny.... -AgniM
a kiedy-wie­czo­rem-wspom­nisz-przy­pad­kiem-o mnie-to wiedz-że już-jes­tem-w in­nych-ra­mionach-bo ty byłeś-niebez­pie­cznie

A kiedy wie­czo­rem wspom­nisz przy­pad­kiem o mnie to wiedz że już jes­tem w in­nych ra­mionach bo ty byłeś niebez­pie­cznie nieodpowiedzialny.... -AgniM

Każdy ra­nek da­je szansę na to, by wie­czo­rem móc po­wie­dzieć: to był szczęśli­wy dzień. -Małgorzata Stolarska
każdy-ra­nek-da­-szansę-na to-by wie­czo­rem-móc-po­wie­dzieć-to był-szczęśli­wy-dzień

Każdy ra­nek da­je szansę na to, by wie­czo­rem móc po­wie­dzieć: to był szczęśli­wy dzień. -Małgorzata Stolarska

Dworzec.. Dwo­je zakochanych. On uda­je wy­luzo­wane­go, jej to mniej wychodzi. Nad­jeżdża po­ciąg. Łzy, os­tatnie słowa:
dworzec-dwo­-zakochanych-on-uda­-wy­luzo­wane­go-jej-to mniej-wychodzi-nad­żdża-po­ąg-Łzy os­tatnie-słowa-Żeg­nam-kocham-cię

Dworzec.. Dwo­je zakochanych. On uda­je wy­luzo­wane­go, jej to mniej wychodzi. Nad­jeżdża po­ciąg. Łzy, os­tatnie słowa: "Żeg­nam", "Kocham Cię.." Os­tatnie spoj­rze­nie. Po­jechał. Łzy jak rze­ka płyną jej po po­liczkach. I ja.. Też go pożeg­nałam. Mo­jego, przy­jaciela, bra­ta. Nie mam już ni­kogo, wszys­cy od­chodzą i nikt nie wie kiedy wrócą. -chrupcia