Ser­ce człowieka nie zna sil­niej­szej na­miętności niż żądza nakłonienia in­nych do włas­nych przekonań.


ser­-człowieka-nie zna-sil­niej­szej-na­miętnoś-ż-żądza-nakłonienia-in­nych-do włas­nych-przekonań
w » virginia woolf » orlandoser­ceczłowiekanie znasil­niej­szejna­miętnościniżżądzanakłonieniain­nychdo włas­nychprzekonańser­ce człowiekaczłowieka nie znanie zna sil­niej­szejsil­niej­szej na­miętnościna­miętności niżniż żądzażądza nakłonienianakłonienia in­nychin­nych do włas­nychdo włas­nych przekonańser­ce człowieka nie znaczłowieka nie zna sil­niej­szejnie zna sil­niej­szej na­miętnościsil­niej­szej na­miętności niżna­miętności niż żądzaniż żądza nakłonieniażądza nakłonienia in­nychnakłonienia in­nych do włas­nychin­nych do włas­nych przekonańser­ce człowieka nie zna sil­niej­szejczłowieka nie zna sil­niej­szej na­miętnościnie zna sil­niej­szej na­miętności niżsil­niej­szej na­miętności niż żądzana­miętności niż żądza nakłonienianiż żądza nakłonienia in­nychżądza nakłonienia in­nych do włas­nychnakłonienia in­nych do włas­nych przekonańser­ce człowieka nie zna sil­niej­szej na­miętnościczłowieka nie zna sil­niej­szej na­miętności niżnie zna sil­niej­szej na­miętności niż żądzasil­niej­szej na­miętności niż żądza nakłonieniana­miętności niż żądza nakłonienia in­nychniż żądza nakłonienia in­nych do włas­nychżądza nakłonienia in­nych do włas­nych przekonań

Życie człowieka od pew­ne­go wieku składa się z włas­nych trosk i włas­nych przy­jem­ności, na sta­rość zaś - z włas­nych trosk i cudzych przyjemności. -Magdalena Samozwaniec
Życie-człowieka-od pew­ne­go-wieku-składa ę-z włas­nych-trosk-i włas­nych-przy­jem­noś-na sta­rość-zaś- z włas­nych-trosk

Życie człowieka od pew­ne­go wieku składa się z włas­nych trosk i włas­nych przy­jem­ności, na sta­rość zaś - z włas­nych trosk i cudzych przyjemności. -Magdalena Samozwaniec

Wzo­rowa­nie się na in­nych uz­na­nych twórcach to nic zdrożne­go, to naj­lep­szy zna­ny mi sposób na rozwój włas­ne­go ta­len­tu i poszu­kiwa­nia włas­nej drogi. -Walt Whitman
wzo­rowa­nie ę-na in­nych-uz­na­nych-twórcach-to nic-zdrożne­go-to naj­lep­szy-zna­ny-mi sposób-na rozwój-włas­ne­go-­len­

Wzo­rowa­nie się na in­nych uz­na­nych twórcach to nic zdrożne­go, to naj­lep­szy zna­ny mi sposób na rozwój włas­ne­go ta­len­tu i poszu­kiwa­nia włas­nej drogi. -Walt Whitman

Nie zna­my włas­nych uczuć w sto­sun­ku do ukocha­nych, dopóki nie za­bie­rze ich śmierć. -R » Anne Rice » Mumia
nie-zna­my-włas­nych-uczuć-w sto­sun­ku-do ukocha­nych-dopóki-nie za­bie­rze-ich-śmierć

Nie zna­my włas­nych uczuć w sto­sun­ku do ukocha­nych, dopóki nie za­bie­rze ich śmierć. -R » Anne Rice » Mumia

Uśmiech twój był kwieciem twych włas­nych łąk, mo­wa two­ja była szu­mem twych włas­nych świerków, ale ser­ce two­je było ko­bietą, znaną nam wszystkim. -Rabindranath Tagore
uśmiech-twój-był-kwieciem-twych-włas­nych-łąk-mo­wa-two­ja-była-szu­mem-twych-włas­nych-świerków-ale-ser­-two­-było-ko­bietą

Uśmiech twój był kwieciem twych włas­nych łąk, mo­wa two­ja była szu­mem twych włas­nych świerków, ale ser­ce two­je było ko­bietą, znaną nam wszystkim. -Rabindranath Tagore

Miłość włas­na czai się na­wet w ser­cach będących świąty­nią naj­dostoj­niej­szej cnoty. -Stendhal (Henri Beyle)
miłość-włas­na-czai ę-na­wet-w ser­cach-będących-świąty­ą-naj­dostoj­niej­szej-cnoty

Miłość włas­na czai się na­wet w ser­cach będących świąty­nią naj­dostoj­niej­szej cnoty. -Stendhal (Henri Beyle)

... słaby człowiek stałe „pan­cerz siły
słaby człowiek-stałe-pan­cerz-ły-no­-praw­dzi­wie sil­ny-ten-co włas­nych-słaboś ę-nie boi

... słaby człowiek stałe „pan­cerz siły" no­si... praw­dzi­wie sil­ny ten, co włas­nych słabości się nie boi... -Irracja