Strzał w skroń złotą myślą, prze­myślaną dobrze Dos­ko­nałą w każdym ca­lu jej piękne­go gabarytu Brak ja­kiej­kolwiek krwi na mar­mu­rowej podłodze Myśl ideal­na, do­tycząca god­ne­go bytu Per­fekcyj­ny plan, ułożony skrupulatnie Złotym piórem na­pisa­ny, na sreb­rzys­tej kartce Scho­wany tak, że nikt nie znaj­dzie, nie ukradnie Zdań, w których opi­sana dro­ga jest do marzeń By to zob­ra­zować, pot­rzeb­na byłaby kreacja Tak piękna, iż nie pot­ra­fię jej opisać W porówna­niu, jest niczym uśmie­chnięta Matka Na wi­dok pow­ra­cające­go z da­leka syna.


strzał-w skroń-złotą-myślą-prze­myślaną-dobrze-dos­ko­nałą-w każdym-ca­lu-jej-piękne­go-gabarytu-brak-ja­kiej­kolwiek-krwi
brunostrzałw skrońzłotąmyśląprze­myślanądobrzedos­ko­nałąw każdymca­lujejpiękne­gogabarytubrakja­kiej­kolwiekkrwina mar­mu­rowejpodłodzemyślideal­nado­tyczącagod­ne­gobytuper­fekcyj­nyplanułożonyskrupulatniezłotympióremna­pisa­nyna sreb­rzys­tejkartcescho­wanytakże niktnie znaj­dzienie ukradniezdańw którychopi­sanadro­gajest do marzeńbyto zob­ra­zowaćpot­rzeb­nabyłabykreacjatakpięknaiż nie pot­ra­fięopisaćporówna­niujest niczymuśmie­chniętamatkanawi­dokpow­ra­cające­goz da­lekasynastrzał w skrońw skroń złotązłotą myśląprze­myślaną dobrzedobrze dos­ko­nałądos­ko­nałą w każdymw każdym ca­luca­lu jejjej piękne­gopiękne­go gabarytugabarytu brakbrak ja­kiej­kolwiekja­kiej­kolwiek krwikrwi na mar­mu­rowejna mar­mu­rowej podłodzepodłodze myślmyśl ideal­nado­tycząca god­ne­gogod­ne­go bytubytu per­fekcyj­nyper­fekcyj­ny planułożony skrupulatnieskrupulatnie złotymzłotym piórempiórem na­pisa­nyna sreb­rzys­tej kartcekartce scho­wanyscho­wany także nikt nie znaj­dzienie ukradnie zdańw których opi­sanaopi­sana dro­gadro­ga jest do marzeńjest do marzeń byby to zob­ra­zowaćpot­rzeb­na byłabybyłaby kreacjakreacja taktak pięknaiż nie pot­ra­fię jejjej opisaćopisać ww porówna­niujest niczym uśmie­chniętauśmie­chnięta matkamatka nana wi­dokwi­dok pow­ra­cające­gopow­ra­cające­go z da­lekaz da­leka synastrzał w skroń złotąw skroń złotą myśląprze­myślaną dobrze dos­ko­nałądobrze dos­ko­nałą w każdymdos­ko­nałą w każdym ca­luw każdym ca­lu jejca­lu jej piękne­gojej piękne­go gabarytupiękne­go gabarytu brakgabarytu brak ja­kiej­kolwiekbrak ja­kiej­kolwiek krwija­kiej­kolwiek krwi na mar­mu­rowejkrwi na mar­mu­rowej podłodzena mar­mu­rowej podłodze myślpodłodze myśl ideal­nado­tycząca god­ne­go bytugod­ne­go bytu per­fekcyj­nybytu per­fekcyj­ny planułożony skrupulatnie złotymskrupulatnie złotym pióremzłotym piórem na­pisa­nyna sreb­rzys­tej kartce scho­wanykartce scho­wany takw których opi­sana dro­gaopi­sana dro­ga jest do marzeńdro­ga jest do marzeń byjest do marzeń by to zob­ra­zowaćpot­rzeb­na byłaby kreacjabyłaby kreacja takkreacja tak pięknaiż nie pot­ra­fię jej opisaćjej opisać wopisać w porówna­niujest niczym uśmie­chnięta matkauśmie­chnięta matka namatka na wi­dokna wi­dok pow­ra­cające­gowi­dok pow­ra­cające­go z da­lekapow­ra­cające­go z da­leka syna

Ja nap­rawdę szczerze i uczci­wie kocham ludzi. To byłoby zbyt piękne, gdy­by is­tniał Bóg... zbyt wy­god­ne, zbyt przy­jem­ne. A za­razem zbyt pot­rzeb­ne. A jak coś jest tak pot­rzeb­ne i wy­god­ne, to jest też po­dej­rza­ne - w każdym ra­zie dla mnie. -Jacek Kuroń
ja nap­rawdę-szczerze-i uczci­wie-kocham-ludzi-to byłoby-zbyt-piękne-gdy­by-is­tniał-bóg-zbyt wy­god­ne-zbyt-przy­jem­ne

Ja nap­rawdę szczerze i uczci­wie kocham ludzi. To byłoby zbyt piękne, gdy­by is­tniał Bóg... zbyt wy­god­ne, zbyt przy­jem­ne. A za­razem zbyt pot­rzeb­ne. A jak coś jest tak pot­rzeb­ne i wy­god­ne, to jest też po­dej­rza­ne - w każdym ra­zie dla mnie. -Jacek Kuroń

Żad­ne z nas nie wspom­niało o naszym spot­ka­niu. An­na niczym się nie zdradziła, że coś ta­kiego się zdarzyło. Jej dys­krec­ja, początko­wo tak kojąca, później stała się źródłem mo­jej udręki. Co za ko­bieta, która pot­ra­fi tak dob­rze grać, jak może grać tak dobrze?  -Josephine Hart
Żad­ne-z nas-nie wspom­niało-o naszym-spot­ka­niu-an­na niczym ę-nie zdradziła-że coś-­kiego ę-zdarzyło-jej dys­krec­ja

Żad­ne z nas nie wspom­niało o naszym spot­ka­niu. An­na niczym się nie zdradziła, że coś ta­kiego się zdarzyło. Jej dys­krec­ja, początko­wo tak kojąca, później stała się źródłem mo­jej udręki. Co za ko­bieta, która pot­ra­fi tak dob­rze grać, jak może grać tak dobrze?  -Josephine Hart

Nikt, na­wet Ja nie pot­ra­fię opi­sać te­go co się dzieje w mo­jej głowie... -AnDree
nikt-na­wet-ja nie pot­ra­fię-opi­ć-te­go-co ę-dzieje-w mo­jej-głowie

Nikt, na­wet Ja nie pot­ra­fię opi­sać te­go co się dzieje w mo­jej głowie... -AnDree

To dla miłości ludzie są stworze­ni, to ona jest w życiu je­dynie naj­ważniej­sza i człowiek jest nie­szczęśli­wy nap­rawdę tyl­ko przez jej brak. Więc jej szu­ka - jeśli ma wiarę, że znaj­dzie, że można ją zna­leżć. Więc my­li się, więc błądzi, więc by­wa często śle­py al­bo po pros­tu nie widzi w sposób dos­ko­nały i my­li się - czy tak nie jest?  -Anka Kowalska
to dla-miłoś-ludzie-są stworze­-to ona-jest w życiu-­dynie-naj­ważniej­sza-i człowiek-jest nie­szczęśli­wy-nap­rawdę-tyl­ko

To dla miłości ludzie są stworze­ni, to ona jest w życiu je­dynie naj­ważniej­sza i człowiek jest nie­szczęśli­wy nap­rawdę tyl­ko przez jej brak. Więc jej szu­ka - jeśli ma wiarę, że znaj­dzie, że można ją zna­leżć. Więc my­li się, więc błądzi, więc by­wa często śle­py al­bo po pros­tu nie widzi w sposób dos­ko­nały i my­li się - czy tak nie jest?  -Anka Kowalska

Przez os­tatnie 3 la­ta, zdążyłam tak poz­nać jej na­wyki i przyz­wycza­jenia do te­go stop­nia, że pot­ra­fię prze­widzieć kiedy zielo­na krop­ka znów po­jawi się przy jej nazwisku. -dayofblackthings
przez-os­tatnie-3 ­-zdążyłam-tak-poz­nać-jej-na­wyki-i przyz­wycza­jenia-do te­go-stop­nia-że pot­ra­fię-prze­widzieć-kiedy

Przez os­tatnie 3 la­ta, zdążyłam tak poz­nać jej na­wyki i przyz­wycza­jenia do te­go stop­nia, że pot­ra­fię prze­widzieć kiedy zielo­na krop­ka znów po­jawi się przy jej nazwisku. -dayofblackthings

Zro­biłam dwa błędy: naj­pierw sta­rałam się po­kazać wszys­tkim, że jes­tem sil­na i nikt nie jest mi pot­rzeb­ny. Po­tem spot­kałam osobę, której w końcu chciałam po­wie­dzieć, że tak nap­rawdę bar­dzo ko­goś pot­rze­buję. Te­raz jes­tem sa­ma, bo wszys­cy myślą, że jest mi z tym dob­rze. A oso­ba, którą wyb­rałam… aku­rat nie pot­rze­bowała ni­kogo potrzebującego. -Gold Fishy
zro­biłam-dwa-błędy-naj­pierw-sta­rałam ę-po­kazać-wszys­tkim-że jes­tem-sil­na-i nikt-nie jest mi pot­rzeb­ny

Zro­biłam dwa błędy: naj­pierw sta­rałam się po­kazać wszys­tkim, że jes­tem sil­na i nikt nie jest mi pot­rzeb­ny. Po­tem spot­kałam osobę, której w końcu chciałam po­wie­dzieć, że tak nap­rawdę bar­dzo ko­goś pot­rze­buję. Te­raz jes­tem sa­ma, bo wszys­cy myślą, że jest mi z tym dob­rze. A oso­ba, którą wyb­rałam… aku­rat nie pot­rze­bowała ni­kogo potrzebującego. -Gold Fishy