Up­rzedze­nia są trwałe jak pla­my at­ra­men­tu i trud­no je usunąć.


up­rzedze­nia-są trwałe-jak pla­my-at­ra­men­-i trud­no- usunąć
stefan garczyńskiup­rzedze­niasą trwałejak pla­myat­ra­men­tui trud­noje usunąćup­rzedze­nia są trwałesą trwałe jak pla­myjak pla­my at­ra­men­tuat­ra­men­tu i trud­noi trud­no je usunąćup­rzedze­nia są trwałe jak pla­mysą trwałe jak pla­my at­ra­men­tujak pla­my at­ra­men­tu i trud­noat­ra­men­tu i trud­no je usunąćup­rzedze­nia są trwałe jak pla­my at­ra­men­tusą trwałe jak pla­my at­ra­men­tu i trud­nojak pla­my at­ra­men­tu i trud­no je usunąćup­rzedze­nia są trwałe jak pla­my at­ra­men­tu i trud­nosą trwałe jak pla­my at­ra­men­tu i trud­no je usunąć

Bez umiejętności wyk­lucze­nia za­sady og­ra­niczo­nego zaufa­nia trud­no będzie autor­ce piszącej wy­rocznię swoim ofiarom samą siebie odnaleźć. z se­rii na pla­cu manewrowym  -natalia(__ups
bez-umiejętnoś-wyk­lucze­nia-za­sady-og­ra­niczo­nego-zaufa­nia-trud­no-będzie-autor­-piszącej-wy­rocznię-swoim-ofiarom-samą-siebie

Bez umiejętności wyk­lucze­nia za­sady og­ra­niczo­nego zaufa­nia trud­no będzie autor­ce piszącej wy­rocznię swoim ofiarom samą siebie odnaleźć. z se­rii na pla­cu manewrowym  -natalia(__ups

Życie jest jak puzzle... A każdy ka­wałek to de­cyz­ja jaką podejmujemy. Często bar­dzo trud­no zna­leźć pa­sujące ele­men­ty, tak sa­mo trud­no jest podjąć dobrą decyzje. -stokrotka123
Życie-jest jak puzzle-a-każdy-ka­wałek-to de­cyz­ja-jaką-podejmujemy-często-bar­dzo-trud­no-zna­źć-pa­sują-ele­men­ty-tak-­mo

Życie jest jak puzzle... A każdy ka­wałek to de­cyz­ja jaką podejmujemy. Często bar­dzo trud­no zna­leźć pa­sujące ele­men­ty, tak sa­mo trud­no jest podjąć dobrą decyzje. -stokrotka123

Nie pla­nowałem te­go, by tam­to spot­ka­nie było os­tatnie, a ja pot­rze­buję os­tatnich spot­kań w pla­nach. Trze­ba zap­la­nować ton mil­cze­nia, wzruszyć ra­miona­mi i wy­mienić ze dwa zda­nia na lepsze. -MyArczi
nie-pla­nowałem-te­go-by tam­to-spot­ka­nie-było-os­tatnie-a ja pot­rze­buję-os­tatnich-spot­kań-w pla­nach

Nie pla­nowałem te­go, by tam­to spot­ka­nie było os­tatnie, a ja pot­rze­buję os­tatnich spot­kań w pla­nach. Trze­ba zap­la­nować ton mil­cze­nia, wzruszyć ra­miona­mi i wy­mienić ze dwa zda­nia na lepsze. -MyArczi

Po tej pla­necie chodzą pa­lan­ty, które mogą po­wie­dzieć najgłup­szą rzecz na świecie, ale nikt nie waży się te­go sko­men­to­wać czy wyśmiać, bo ta­kie pa­lan­ty zaw­sze mają sil­ne ar­gu­men­ty w pos­ta­ci ciężkiej rączki... -Kaye
po tej pla­necie-chodzą-pa­lan­ty-które-mogą-po­wie­dzieć-najgłup­szą-rzecz-na świecie-ale-nikt-nie waży ę-te­go

Po tej pla­necie chodzą pa­lan­ty, które mogą po­wie­dzieć najgłup­szą rzecz na świecie, ale nikt nie waży się te­go sko­men­to­wać czy wyśmiać, bo ta­kie pa­lan­ty zaw­sze mają sil­ne ar­gu­men­ty w pos­ta­ci ciężkiej rączki... -Kaye

Przet­warzam da­ne jak komputer, mi­mo wszys­tkich tych rzeczy, pa­mietam wszys­tko, jak­byś puścił film i od­tworzył na szybko, wszys­tko przepływa wam przez pal­ce, ja za­pamietu­je każdy parcel, życie to jak kosz, usu­wasz ,tworzysz, do­dajesz wszys­tko na swój koszt, nikt za błedy two­je nie od­po­wie, nikt ich tez nie naprawi, weź pli­ki i roz­pla­nuj wszys­tko tak by kosz usunąc z dys­ku umysłu. -orlik
przet­warzam-da­ne-jak komputer-mi­mo-wszys­tkich-tych-rzeczy-pa­mietam-wszys­tko-jak­byś-puśł-film-i od­tworzył-na szybko-wszys­tko

Przet­warzam da­ne jak komputer, mi­mo wszys­tkich tych rzeczy, pa­mietam wszys­tko, jak­byś puścił film i od­tworzył na szybko, wszys­tko przepływa wam przez pal­ce, ja za­pamietu­je każdy parcel, życie to jak kosz, usu­wasz ,tworzysz, do­dajesz wszys­tko na swój koszt, nikt za błedy two­je nie od­po­wie, nikt ich tez nie naprawi, weź pli­ki i roz­pla­nuj wszys­tko tak by kosz usunąc z dys­ku umysłu. -orlik

Uczę się czułości. Mądrej czułości, która nie zniewa­la, ale ożywia; czułości, która pogłębia, od­kry­wa, stwarza... Og­romnie trud­no o tym mówić... Przychodzi w życiu ta­ki czas, kiedy wy­ras­ta się ze słów, tak jak wy­ras­ta się ze 
uczę ę-czułoś-mądrej czułoś-która-nie zniewa­-ale-ożywia-czułoś-która-pogłębia-od­kry­wa-stwarza-og­romnie trud­no-o tym

Uczę się czułości. Mądrej czułości, która nie zniewa­la, ale ożywia; czułości, która pogłębia, od­kry­wa, stwarza... Og­romnie trud­no o tym mówić... Przychodzi w życiu ta­ki czas, kiedy wy­ras­ta się ze słów, tak jak wy­ras­ta się ze "snów o potędze", a do­ras­ta do ciszy, do łagod­ne­go mil­cze­nia, do gestów, które uz­dra­wiają, do spoj­rze­nia, które koi... Jak trud­no o tym pi­sać, jak trudno... -Tyska1990.07