W dzie­dzi­nie ducha rolą większości jest słucha­nie i ot­wiera­nie się na ko­goś, ko­mu da­ne było doświad­cze­nie wyk­raczające po­za spra­wy jedze­nia, schro­nienia, po­tom­stwa i majątku.


w dzie­dzi­nie-ducha-rolą-większoś-jest słucha­nie-i ot­wiera­nie ę-na ko­goś-ko­mu-da­ne-było-doświad­cze­nie-wyk­raczają
c » joseph campbell » potęga mituw dzie­dzi­nieducharoląwiększościjest słucha­niei ot­wiera­nie sięna ko­gośko­muda­nebyłodoświad­cze­niewyk­raczającepo­zaspra­wyjedze­niaschro­nieniapo­tom­stwai majątkuw dzie­dzi­nie duchaducha roląrolą większościwiększości jest słucha­niejest słucha­nie i ot­wiera­nie sięi ot­wiera­nie się na ko­gośko­mu da­neda­ne byłobyło doświad­cze­niedoświad­cze­nie wyk­raczającewyk­raczające po­zapo­za spra­wyspra­wy jedze­niapo­tom­stwa i majątkuw dzie­dzi­nie ducha roląducha rolą większościrolą większości jest słucha­niewiększości jest słucha­nie i ot­wiera­nie sięjest słucha­nie i ot­wiera­nie się na ko­gośko­mu da­ne byłoda­ne było doświad­cze­niebyło doświad­cze­nie wyk­raczającedoświad­cze­nie wyk­raczające po­zawyk­raczające po­za spra­wypo­za spra­wy jedze­nia

Mo­ja zna­joma jest kuchar­ka i po­wiada, ze z jej doświad­cze­nia wy­nika, iż 
mo­ja-zna­joma-jest kuchar­ka-i po­wiada-ze z jej-doświad­cze­nia-wy­nika-iż  ba­by-nie prze­ruchasz-a ro­boty-w kuchni-nig­dy

Mo­ja zna­joma jest kuchar­ka i po­wiada, ze z jej doświad­cze­nia wy­nika, iż " Ba­by nie prze­ruchasz, a ro­boty w kuchni nig­dy nie prze­robisz". Śmie­szne i tra­giczne to za­razem i ot­wiera puszkę z wielo­ma py­taniami. Jest ta­ki mo­nolog-Opo­wieści Wa­giny, o tym, że można "za­ruchać ba­be"!, a dru­ga część jej wy­powie­dzi świad­czy o chci­wości pra­codaw­cy, który dop­ro­wadza do upod­le­nia fi­zyczne­go i psychiczne­go pra­cow­ników, w tym wy­pad­ku kucharek. -fyrfle

Boimy się zra­nienia Uni­kamy bliskości Uni­kamy zbliżenia Chać da­je ty­le pokrzepienia Ty­le ra­dości Chęci is­tnienia Ba­gaż doświad­czeń Jak ku­la u no­gi Pa­mięć jak zmora Nie chce poz­wo­lić By go­nić się nago Nie bojąc się wsty­du Ta we­getac­ja z da­leka Od Siebie Za­kupy, praca Jedze­nie, spanie To już nie jest Wza­jem­ne od­dycha­nie A gdzie marze­nia Gdzie pla­ny Wza­jem­ne zwie­dza­nie Poz­na­wanie, zaufa­nie Proszę zaufaj znów. -Czarny Piotr
boimy ę-zra­nienia-uni­kamy-bliskoś-uni­kamy-zbliżenia-chać-da­-ty­-pokrzepienia-ty­-ra­doś-chę-is­tnienia-ba­gaż-doświad­czeń-jak

Boimy się zra­nienia Uni­kamy bliskości Uni­kamy zbliżenia Chać da­je ty­le pokrzepienia Ty­le ra­dości Chęci is­tnienia Ba­gaż doświad­czeń Jak ku­la u no­gi Pa­mięć jak zmora Nie chce poz­wo­lić By go­nić się nago Nie bojąc się wsty­du Ta we­getac­ja z da­leka Od Siebie Za­kupy, praca Jedze­nie, spanie To już nie jest Wza­jem­ne od­dycha­nie A gdzie marze­nia Gdzie pla­ny Wza­jem­ne zwie­dza­nie Poz­na­wanie, zaufa­nie Proszę zaufaj znów. -Czarny Piotr

Doświad­cze­nie stworzyło sztukę, brak zaś doświad­cze­nia - przypadek. -Arystoteles
doświad­cze­nie-stworzyło-sztukę-brak-zaś-doświad­cze­nia- przypadek

Doświad­cze­nie stworzyło sztukę, brak zaś doświad­cze­nia - przypadek. -Arystoteles

Dos­trzegłem moich praw­dzi­wych bogów... bogów większości z ludzi - jedze­nie i pi­cie, bez­pie­czeństwo w kon­formiz­mie. Popiół. -R » Anne Rice » Wywiad z wampirem
dos­trzegłem-moich-praw­dzi­wych-bogów-bogów większoś-z ludzi- jedze­nie-i pi­cie-bez­pie­czeństwo-w kon­formiz­mie-popiół

Dos­trzegłem moich praw­dzi­wych bogów... bogów większości z ludzi - jedze­nie i pi­cie, bez­pie­czeństwo w kon­formiz­mie. Popiół. -R » Anne Rice » Wywiad z wampirem

Dzi­siaj poz­nałam his­to­rię pew­ne­go psa, które­go opiekun­ka od­dała do schro­nis­ka, po­nieważ za bar­dzo ją kochał. --- To był pies, które­go wzięła ze schro­nis­ka. Tak bar­dzo był jej za to wdzięczny, nie od­stępo­wał jej na krok, bał się od­rzu­cenia, od­da­nia, dla­tego od­wiozła go z pow­ro­tem. Jak twier­dzi dla je­go dob­ra. Dzi­siaj myśli o ko­lej­nym psie. -Emilia Szumiło
dzi­siaj-poz­nałam-his­to­rię-pew­ne­go-psa-które­go-opiekun­ka-od­dała-do schro­nis­ka-po­nieważ-za bar­dzo-ją kochał-to

Dzi­siaj poz­nałam his­to­rię pew­ne­go psa, które­go opiekun­ka od­dała do schro­nis­ka, po­nieważ za bar­dzo ją kochał. --- To był pies, które­go wzięła ze schro­nis­ka. Tak bar­dzo był jej za to wdzięczny, nie od­stępo­wał jej na krok, bał się od­rzu­cenia, od­da­nia, dla­tego od­wiozła go z pow­ro­tem. Jak twier­dzi dla je­go dob­ra. Dzi­siaj myśli o ko­lej­nym psie. -Emilia Szumiło

Mu­zyka to przy­jem­ność, ja­kiej dusza ludzka doświad­cza przez licze­nie, nie zdając so­bie spra­wy, że ma do czy­nienia z liczeniem. -Gottfried Wilhelm Leibniz
mu­zyka-to przy­jem­ność-ja­kiej-dusza-ludzka-doświad­cza-przez-licze­nie-nie zdając-so­bie-spra­wy-że  do czy­nienia-z liczeniem

Mu­zyka to przy­jem­ność, ja­kiej dusza ludzka doświad­cza przez licze­nie, nie zdając so­bie spra­wy, że ma do czy­nienia z liczeniem. -Gottfried Wilhelm Leibniz