W mo­men­cie, gdy zgasną już wszys­tkie gwiaz­dy, przes­tanę wie­rzyć w Księżyc, a Słońce nie będzie przy­pomi­nało już o wspólnych zacho­dach, do­piero wte­dy będę w sta­nie poczuć, że wszys­tko, co się wy­darzyło nie ma już żad­ne­go znacze­nia. Że ta podróż skończyła się już na zawsze. - Cytaty w Butelce

W mo­men­cie, gdy zgasną już wszys­tkie gwiaz­dy, przes­tanę wie­rzyć w Księżyc, a Słońce nie będzie przy­pomi­nało już o wspólnych zacho­dach, do­piero wte­dy będę w sta­nie poczuć, że wszys­tko, co się wy­darzyło nie ma już żad­ne­go znacze­nia. Że ta podróż skończyła się już na zawsze.


w mo­men­cie-gdy-zgasną-już-wszys­tkie-gwiaz­dy-przes­tanę-wie­rzyć-w księżyc-a słoń-nie będzie-przy­pomi­nało-już
szantiilw mo­men­ciegdyzgasnÄ…jużwszys­tkiegwiaz­dyprzes­tanÄ™wie­rzyćw księżyca sÅ‚oÅ„cenie bÄ™dzieprzy­pomi­naÅ‚oo wspólnychzacho­dachdo­pierowte­dybÄ™dÄ™w sta­niepoczućże wszys­tkoco siÄ™wy­darzyÅ‚onie ma jużżad­ne­goznacze­niaÅe ta podróżskoÅ„czyÅ‚a siÄ™na zawszegdy zgasnÄ…zgasnÄ… jużjuż wszys­tkiewszys­tkie gwiaz­dyprzes­tanÄ™ wie­rzyćwie­rzyć w księżyca sÅ‚oÅ„ce nie bÄ™dzienie bÄ™dzie przy­pomi­naÅ‚oprzy­pomi­naÅ‚o jużjuż o wspólnycho wspólnych zacho­dachdo­piero wte­dywte­dy bÄ™dÄ™bÄ™dÄ™ w sta­niew sta­nie poczućco siÄ™ wy­darzyÅ‚owy­darzyÅ‚o nie ma jużnie ma już żad­ne­gożad­ne­go znacze­niaÅ»e ta podróż skoÅ„czyÅ‚a siÄ™skoÅ„czyÅ‚a siÄ™ jużjuż na zawszegdy zgasnÄ… jużzgasnÄ… już wszys­tkiejuż wszys­tkie gwiaz­dyprzes­tanÄ™ wie­rzyć w księżyca sÅ‚oÅ„ce nie bÄ™dzie przy­pomi­naÅ‚onie bÄ™dzie przy­pomi­naÅ‚o jużprzy­pomi­naÅ‚o już o wspólnychjuż o wspólnych zacho­dachdo­piero wte­dy bÄ™dÄ™wte­dy bÄ™dÄ™ w sta­niebÄ™dÄ™ w sta­nie poczućco siÄ™ wy­darzyÅ‚o nie ma jużwy­darzyÅ‚o nie ma już żad­ne­gonie ma już żad­ne­go znacze­niaÅ»e ta podróż skoÅ„czyÅ‚a siÄ™ jużskoÅ„czyÅ‚a siÄ™ już na zawsze

Jeśli jes­teś kocha­ny w mo­men­cie przyjścia na świat, a także w tym, gdy z niego od­chodzisz, jest OK. Wte­dy wszys­tkie in­ne rzeczy, które wy­darzyły się w twoim życiu nie sta­nowią już problemu. -Michael Jackson
jeśli-jes­teś-kocha­ny-w mo­men­cie-przyjścia-na świat-a także-w tym-gdy-z niego-od­chodzisz-jest ok-wte­dy wszys­tkie-in­ne

Jeśli jes­teś kocha­ny w mo­men­cie przyjścia na świat, a także w tym, gdy z niego od­chodzisz, jest OK. Wte­dy wszys­tkie in­ne rzeczy, które wy­darzyły się w twoim życiu nie sta­nowią już problemu. -Michael Jackson

To wszys­tko co mnie te­raz otacza Mo­bili­zując do działania Do­tyka w ja­kiś sposób Wszys­tko to jest pus­tka Ut­ra­coną świado­mością Która odeszła już dawno Lecz za­pom­nieć o so­bie nie da­je Wszys­tko co te­raz ro­bię i czu­je Ro­bię dla siebie Nie ma już … Jes­tem sam po­zos­tałem Może tak jest lepiej I tyl­ko ten je­den liść Spa­dający przed ma drogę Przy­pomi­na mi ze idzie je­sień Przy­pomi­na mi  O tobie  -samothnick
to wszys­tko-co mnie-te­raz-otacza-mo­bili­zując-do działania-do­tyka-w ja­kiś-sposób-wszys­tko-to jest pus­tka-ut­ra­coną

To wszys­tko co mnie te­raz otacza Mo­bili­zując do działania Do­tyka w ja­kiś sposób Wszys­tko to jest pus­tka Ut­ra­coną świado­mością Która odeszła już dawno Lecz za­pom­nieć o so­bie nie da­je Wszys­tko co te­raz ro­bię i czu­je Ro­bię dla siebie Nie ma już … Jes­tem sam po­zos­tałem Może tak jest lepiej I tyl­ko ten je­den liść Spa­dający przed ma drogę Przy­pomi­na mi ze idzie je­sień Przy­pomi­na mi  O tobie  -samothnick

Gdy człowiek wie­rzy, że wszys­tko już do końca wie i ro­zumie, i nie ma dlań żad­nych ta­jem­nic, często wte­dy właśnie wkracza na drogę do zguby. -Stanisław Lem
gdy-człowiek-wie­rzy-że wszys­tko-już-do końca-wie-i ro­zumie-i nie  dlań-żad­nych-­jem­nic-często-wte­dy-właśnie-wkracza

Gdy człowiek wie­rzy, że wszys­tko już do końca wie i ro­zumie, i nie ma dlań żad­nych ta­jem­nic, często wte­dy właśnie wkracza na drogę do zguby. -Stanisław Lem

Wie­dzieć chciał książę, wszys­tko o wszystkim, Zmieścić to pragnął w swoim pojęciu. Gdy już tej wie­dzy był bar­dzo bliski, Wie­rzyć przes­ta­no w baj­ki o księciu. -Mundek
wie­dzieć-chciał-książę-wszys­tko-o wszystkim-zmieść-to pragnął-w swoim-pojęciu-gdy-już-tej wie­dzy-był-bar­dzo-bliski-wie­rzyć

Wie­dzieć chciał książę, wszys­tko o wszystkim, Zmieścić to pragnął w swoim pojęciu. Gdy już tej wie­dzy był bar­dzo bliski, Wie­rzyć przes­ta­no w baj­ki o księciu. -Mundek

A gdy­by nag­le wszys­cy ludzie stra­cili mowę...? Gdy­by wszys­tkie języ­ki zos­tały za­pom­niane? Gdy­by z ust ludzkich nie padło już nig­dy żad­ne słowo? Czy to uczy­niłoby nas mniej szczęśli­wych? A może właśnie wte­dy pot­ra­fili­byśmy się nap­rawdę zro­zumieć? Może do­piero wte­dy pot­ra­fili­byśmy doj­rzeć człowieka, nie wrzu­cając go do ko­lej­nej szuf­ladki pojęć, prze­konań i ste­reotypów. Może wte­dy by­libyśmy bliżej siebie... Może. -Papillondenuit
a gdy­by-nag­-wszys­cy-ludzie-stra­cili-mowę-gdy­by-wszys­tkie-języ­ki-zos­ły-za­pom­niane-gdy­by-z ust-ludzkich-nie padło-już

A gdy­by nag­le wszys­cy ludzie stra­cili mowę...? Gdy­by wszys­tkie języ­ki zos­tały za­pom­niane? Gdy­by z ust ludzkich nie padło już nig­dy żad­ne słowo? Czy to uczy­niłoby nas mniej szczęśli­wych? A może właśnie wte­dy pot­ra­fili­byśmy się nap­rawdę zro­zumieć? Może do­piero wte­dy pot­ra­fili­byśmy doj­rzeć człowieka, nie wrzu­cając go do ko­lej­nej szuf­ladki pojęć, prze­konań i ste­reotypów. Może wte­dy by­libyśmy bliżej siebie... Może. -Papillondenuit

- Może najwłaści­wiej byłoby um­rzeć w tym mo­men­cie - po­wie­dział ka­waler mal­tański. - Czy nie czu­jesz, pa­nie, prag­nienia, by zwiesić się na wy­locie lu­fy ar­matniej i osunąć się do morza? Wszys­tko od­byłoby się szyb­ko i wie­dzieli­byśmy już... - Tak, lecz led­wie byśmy się do­wie­dzieli, przes­ta­libyśmy wie­dzieć - od­parł Robert. -Umberto Eco
 może-najwłaś­wiej-byłoby-um­rzeć-w tym-mo­men­cie- po­wie­dział-ka­waler-mal­ński- czy-nie czu­jesz-pa­nie-prag­nienia

- Może najwłaści­wiej byłoby um­rzeć w tym mo­men­cie - po­wie­dział ka­waler mal­tański. - Czy nie czu­jesz, pa­nie, prag­nienia, by zwiesić się na wy­locie lu­fy ar­matniej i osunąć się do morza? Wszys­tko od­byłoby się szyb­ko i wie­dzieli­byśmy już... - Tak, lecz led­wie byśmy się do­wie­dzieli, przes­ta­libyśmy wie­dzieć - od­parł Robert. -Umberto Eco