Home / Śmieszne Cytaty /

W chwili nieszczęścia, kiedy go wszystko zdradziło jeszcze pozostała mu wierną – ziemia, prosty człowiek i Bóg. -Bolesław Prus

<< Poprzedni - W Dziadach kobiety posiadają jakieś nadziemskie rysy, w Weselu każda ma ochotę i kwalifikuje się... do stodoły. Rozkosze są niby fale i szczyty gór cierpienia – niby głębie i wąwozy i dopiero wszystkie one razem sprawiają, że życie jest piękne, gdyż rzeźbi się jak poszarpany łańcuch gór wschodnich, na które patrzymy z podziwem. - Następny >>

W chwili nieszczęścia, kiedy go wszystko zdradziło jeszcze pozostała mu wierną – ziemia, prosty człowiek i Bóg.

w-chwili-nieszczęścia-kiedy-go-wszystko-zdradziło-jeszcze-pozostała-mu-wierną-ziemia-prosty-człowiek-i-bóg

bolesław prus chwili nieszczęścia kiedy go wszystko zdradziło jeszcze pozostała mu wierną –ziemia prosty człowiek bóg w chwili chwili nieszczęścia kiedy go go wszystko wszystko zdradziło zdradziło jeszcze jeszcze pozostała pozostała mu mu wierną wierną –– ziemia prosty człowiek człowiek i i bóg w chwili nieszczęścia kiedy go wszystko go wszystko zdradziło wszystko zdradziło jeszcze zdradziło jeszcze pozostała jeszcze pozostała mu pozostała mu wierną mu wierną –wierną – ziemia prosty człowiek i człowiek i bóg kiedy go wszystko zdradziło go wszystko zdradziło jeszcze wszystko zdradziło jeszcze pozostała zdradziło jeszcze pozostała mu jeszcze pozostała mu wierną pozostała mu wierną –mu wierną – ziemia prosty człowiek i bóg kiedy go wszystko zdradziło jeszcze go wszystko zdradziło jeszcze pozostała wszystko zdradziło jeszcze pozostała mu zdradziło jeszcze pozostała mu wierną jeszcze pozostała mu wierną –pozostała mu wierną – ziemia

<< Poprzedni - W Dziadach kobiety posiadają jakieś nadziemskie rysy, w Weselu każda ma ochotę i kwalifikuje się... do stodoły. Rozkosze są niby fale i szczyty gór cierpienia – niby głębie i wąwozy i dopiero wszystkie one razem sprawiają, że życie jest piękne, gdyż rzeźbi się jak poszarpany łańcuch gór wschodnich, na które patrzymy z podziwem. - Następny >>

W chwili nieszczęścia, kiedy go wszystko zdradziło, jeszcze pozostała mu wierną - ziemia, prosty człowiek i Bóg.

Od chwili, kiedy poznałem, że Bóg jest, nie mogę Go nie kochać.

I oto, kiedy zaczął się walić ów złoty i marmurowy gmach złego smaku, przyszedł On, lekki, odziany w światłość, ostentacyjnie ludzki, umyślnie prowincjonalny, galilejski, i od tej chwili zniknęły narody i bogi, i ukazał się człowiek, człowiek - cieśla, człowiek - oracz, człowiek - pasterz. Wśród stada owiec o zachodzie słońca, człowiek, który nie brzmiał ani trochę dumnie, człowiek uwieczniony wdzięczną pamięcią we wszystkich matczynych kołyskach i we wszystkich malarskich galeriach świata.

Nałożyliśmy sobie dobrowolnie pęta na fantazję. Od chwili, kiedy człowiek sam na prawdę zaczął latać, Pegaz musi orać.

Kiedy wszystko ogranicza ciemność, Bóg zapala gwiazdy, aby nas bezpiecznie przeprowadzić przez noc.

Rząd umiarkowany może, ile chce i bez niebezpieczeństwa, zwolnić swoje sprężyny. Utrzymuje się przez swoje prawa i przez własną siłę. Ale kiedy w ustroju despotycznym władca przestanie na chwilę wznosić groźne ramię; kiedy nie może unicestwić w jednej chwili tych, którzy zajmują pierwsze miejsca, wszystko przepadło.