Wyjdę na przes­tworza prze­cudow­ny stworzę wiersz! 


wyjdę-na przes­tworza-prze­cudow­ny-stworzę-wiersz 
edward stachurawyjdęna przes­tworzaprze­cudow­nystworzęwiersz wyjdę na przes­tworzana przes­tworza prze­cudow­nyprze­cudow­ny stworzęwyjdę na przes­tworza prze­cudow­nyna przes­tworza prze­cudow­ny stworzęwyjdę na przes­tworza prze­cudow­ny stworzę

na­gi kwiat pachnie oczekiwaniem w za­pachu spojrzeń pożąda­nie wschodzi powoli po­całunek niczym wiersz ut­ka­ny z dwóch serc cicho budzi dłoni szept miłość to mo­wa ciał kocham gdy prze­mawiasz do mnie do­tykiem warg... -mac790
na­gi-kwiat-pachnie-oczekiwaniem-w-za­pachu-spojrzeń-pożąda­nie-wschodzi-powoli-po­całunek-niczym-wiersz-ut­ka­ny-z dwóch-serc-cicho-budzi

na­gi kwiat pachnie oczekiwaniem w za­pachu spojrzeń pożąda­nie wschodzi powoli po­całunek niczym wiersz ut­ka­ny z dwóch serc cicho budzi dłoni szept miłość to mo­wa ciał kocham gdy prze­mawiasz do mnie do­tykiem warg... -mac790

Tra­gedią wielu ludzi jest prze­kona­nie, że są stworze­ni do rzeczy wiel­kich, pod­czas gdy z trud­nością ro­bią rzeczy małe. -Ryszard Bukowski
tra­gedią-wielu-ludzi-jest prze­kona­nie-że są stworze­-do rzeczy-wiel­kich-pod­czas-gdy-z trud­nośą-ro­bią-rzeczy-łe

Tra­gedią wielu ludzi jest prze­kona­nie, że są stworze­ni do rzeczy wiel­kich, pod­czas gdy z trud­nością ro­bią rzeczy małe. -Ryszard Bukowski

Czy tak jes­teśmy stworze­ni, iż śmierć mu­simy przyj­mo­wać w codzien­nych małych daw­kach, gdyż w prze­ciw­nym ra­zie życie stałoby się nieznośne?  -W » Virginia Woolf » Orlando
czy-tak-jes­teśmy-stworze­-iż śmierć-mu­simy-przyj­mo­wać-w codzien­nych-łych-daw­kach-gdyż-w prze­ciw­nym-ra­zie-życie

Czy tak jes­teśmy stworze­ni, iż śmierć mu­simy przyj­mo­wać w codzien­nych małych daw­kach, gdyż w prze­ciw­nym ra­zie życie stałoby się nieznośne?  -W » Virginia Woolf » Orlando

Które­goś dnia rzucę to wszys­tko i wyjdę ra­no ni­by po chleb. -Ryszard Riedel
które­goś-dnia-rzucę-to wszys­tko-i wyjdę-ra­no-­by-po chleb

Które­goś dnia rzucę to wszys­tko i wyjdę ra­no ni­by po chleb. -Ryszard Riedel

[Pra­wa po­dob­ne są do pajęczy­ny.] Jeżeli bo­wiem dos­ta­nie się do niej stworze­nie małe i słabe, nie może się wy­dos­tać, ale stworze­nie większe ro­zer­wie ją i spo­koj­nie po­leci dalej. -Solon
pra­wa-po­dob­ne-są do pajęczy­ny-jeżeli-bo­wiem-­­nie ę-do niej-stworze­nie-łe-i słabe-nie może ę-wy­­ć-ale-stworze­nie

[Pra­wa po­dob­ne są do pajęczy­ny.] Jeżeli bo­wiem dos­ta­nie się do niej stworze­nie małe i słabe, nie może się wy­dos­tać, ale stworze­nie większe ro­zer­wie ją i spo­koj­nie po­leci dalej. -Solon

Mu­simy nau­czyć się żyć i kochać siebie nawza­jem, za­nim będzie za późno. Mu­simy przes­tać! Mu­simy przes­tać się up­rzedzać, mu­simy przes­tać niena­widzić, przes­tać żyć w strachu przed włas­ny­mi sąsiadami. -Michael Jackson
mu­simy-nau­czyć ę-żyć-i kochać-siebie-nawza­jem-za­nim-będzie-za późno-mu­simy przes­ć-mu­simy-przes­ć ę-up­rzedzać

Mu­simy nau­czyć się żyć i kochać siebie nawza­jem, za­nim będzie za późno. Mu­simy przes­tać! Mu­simy przes­tać się up­rzedzać, mu­simy przes­tać niena­widzić, przes­tać żyć w strachu przed włas­ny­mi sąsiadami. -Michael Jackson